در مقابل جلوگیری از غیبت یا دفاع از غیبت شونده (رد غیبت) آثار فراوانی دارد که در روایات هم بدان اشاره شده است. در مسئله ی غیبت چهار چیز وجود دارد:
-
حرمت غیبت
-
2. حرمت گوش کردن به آن
-
3. نهی از منکر
-
4. دفاع از حیثیت شخص غیبت شده و حفظ آبروی او
در رد غیبت علاوه بر لزوم نهی از منکر و جلوگیری از گناه، دفاع از آبروی شخص غیبت شده واجب است. هر چند گوش نکردن به غیبت و بی اعتنایی به سخنان غیبت کننده یکی از مصادیق نهی از منکر و واجب است، اما این مقدار کافی نیست، بلکه بر هر فرد لازم است که از فرد غیبت شده، دفاع کند.
مرحوم شیخ انصاری (ره) یکی از فقهای برجسته ی شیعه می فرماید:
به نظر می رسد رد غیبت غیر از نهی از غیبت است. مقصود از رد غیبت این است که از غیبت شونده دفاع شود. به عبارت دیگر اگر غیبت مربوط به امور دنیوی باشد، باید گفت: عیب نیست! بلکه عیب آن چیزی است که خداوند متعال از آن نهی فرموده باشد؛ و از جمله گناهانی که خدا نهی فرموده، این است که برادرت را به چیزی که خداوند آن را عیب دانسته یاد کنی. اما اگر آن عیب دینی باشد باید به گونه ای آن را توجیه کرد که از عنوان گناه خارج شود.
لذا برای آن که افراد با ایمان به غیبت آلوده نشوند، در مجالسی که معمولا حضار به غیبت می پردازند، شرکت نکنند.
نهی از غیبت ثمراتی دارد که عبارت است از :
الف) نصرت دنیا و آخرت
ب) دفع بلا
ج) رفتن به بهشت
د) رهایی از آتش
