تا جایی که در ابعاد مادی و معنویِ زندگی فرد و جامعه آثار و عوارضی زیان‏بار و ویرانگر دارد. ثروتمندان با انفاق و دولت اسلامی با عقد قراردادهایی چون: قرض الحسنه، مساقات، مضاربه، جعاله و... و نیز اعطای تسهیلات درجهت فقرزدایی و گردش پول در جامعه، به رشد و ارتقای آن جامعه کمک می کنند؛ چرا که تا افراد جامعه با فقر دست به گریبان و در رفع نیازهای اولیه خود ناتوان باشند، نمی توانند به تعالی فکری دست یابند. برای عدم رکود پول و گردش آن، جامعه نیاز به بانکداری بدون ربا دارد که این مقوله در اصل 43 تا 49 قانون اساسی جمهوری اسلامی لحاظ شده است و از همان ابتدای انقلاب اسلامی امام خمینی به این امر تأکید داشته اند. با این حال بانکداری اسلامی در ایران دچار چالش‏هایی شده است که در این مقاله به آنها اشاره و توسعه اقتصادی از دیدگاه اسلام بررسی می شود.

کلیدواژه ها: بانکداری اسلامی، فقر، مال و ثروت، بانکداری بدون ربا، توسعه اقتصادی