صدیقه جهانی[1]
خواندن و دیدن این نمونه‏های قدیمی، به درک بهتر و شناخت بی‏واسطه‏ی ما از گذشته، کمک بسیاری می‏کند. قرآن، کتاب آسمانی ما مسلمانان، از ابتدای ظهور اسلام، همیشه در مرکز توجه بوده و در فراز و نشیب تاریخ، بارها و بارها نسخه‏های متفاوتی از آن تهیه‏شده‏است.
قرآن‏هاي منسوب به دست‏خط امامان  مجموعه‏اي از قديمي‏ترين مصاحف قرآن در جهان اسلام و به‏ويژه ايران را تشكيل‏ مي‏دهند. بيشتر اين مصاحف اكنون در كتابخانه‏ها و موزه‏هاي ايران و پس از آن در عراق، تركيه، مصر، يمن، هند و برخي كشورهاي اروپايي چون انگلستان و آلمان نگهداري مي‏شوند.
مقاله‏ی حاضر، به بررسي كلي ويژگي‏هاي يكي از نسخه‏هاي قرآن، منسوب به امام حسين به شماره 14 مي پردازد.
اين قرآن ارزشمند، به خط کوفی نگارش‏شده و ابعادی در حدود 5/16 در 10 سانتی‏متر دارد. اكنون اين قرآن نفیس و حدودا 1400 ساله، در موزه‏ی‏آستان‏قدس‏رضوی، واقع در حرم امام‏رضا   نگهداری می‏شود.
كليد‏واژه‏ها:
قرآن مجید، قرآنهای منتسب، ائمه اطهار ، امام حسین ، كتابخانه و موزه‏ی‏آستان‏قدس‏رضوي                     

[1]  کارشناس علم اطلاعات و دانش شناسی (تالار جوانان و نوجوانان دختر) sedighe jahani94@gmail.com