امام علی النقی (ع)
است با ولادت امام ابوالحسن علی النقی(ع)؛ ملقب به امام "هادی"، دهمین پیشوای شیعیان درنیمه ذیحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام "صریا" متولد گشت. آن حضرت و فرزند گرامی ایشان امام حسن(ع) به عسکریین شهرت یافتند، زیرا خلفای بنی عباس آنها را از سال 233 به سامرا (عسکر) برده و تا آخر عمر پر برکتشان در آنجا، آنها را تحت نظر قرار دادند.
لقب هاي امام هادي (ع)
امین، طیب، فقیه، متقی، متوکل، مرتضی، ناصح، نقی، هادی
چرا لقب امام دهم شيعيان" هادي" است؟
در روایات و احادیث اسلامی و حتی احادیثی که اهل تسنن نیز بارها نقل کرده اند، آمده است که " کلهم یعمل بالهدی...." با این تفسیر و معنا که تمامی 12 خلیفه هدایت گر و هدایت شده هستند، بنابراین لقب هدایت گری شامل تمامی 12 امام می شود، اما زمانی که در یک شرایط خاص یک روزگار، صفت خاصی از یک امام، بروز و ظهور بیشتری پیدا کند، آن امام به آن صفت خاص، ملقب می شود.
امام هادی(ع) در سن حدودا 8 سالگی و پس از شهادت امام جواد(ع) به شهادت رسیدند، در روایات آمده است پس از شهادت امام جواد(ع)، معتصم عباسی به یکی از درباریان خود به نام "عمربن فرج" دستور می دهد تا یکی از اساتید برجسته ای که از دشمنان اهل بیت(ع) باشد را برای تعلیم و تربیت فرزند امام جواد(ع)، یعنی امام هادی(ع) انتخاب کند تا از همان کودکی بر همان اعتقاد و تربیتی که معتصم می خواهد، این کودک رشد کرده و تربیت شود.
عمربن فرج، شخصی به نام "محمدبن جعفر جنیدی" را برای این کار انتخاب می کند و درباره این شخص به معتصم عباسی می گوید که من فردی بهتر و عالم تر از این شخص را نمی شناسم.
او یک کودک نیست، بلکه پیری دانا است
اندکی پس از اینکه محمدبن جعفر جنیدی برای تربیت و تعلیم امام هادی(ع) در کنار ایشان می ماند، عمربن فرج از محمد بن جعفر جنیدی در خصوص روند کار او با امام هادی(ع) می پرسد و محمد بن جعفرجنیدی در پاسخ می گوید "این فرد(امام هادی علیه السلام) یک کودک نیست، بلکه او یک پیر دانا است، چنانچه من هر زمان اراده می کنم که مطلبی را برای او بیان کنم، او همان مطلب را به طور کامل برای من توضیح می دهد، او فردی است که عالم به تعلیم قرآن و حافظ قرآن است و من در عجبم که چنین کودکی این همه مطالب را در میان دیوارهای سیاه مدینه از چه کسی آموخته است؟"
مدتی پس از آنکه محمدبن جعفر جنیدی کنار امام هادی(ع) می ماند، شیعه شده و از دوستداران اهل بیت(س) می شود، بنابراین علم امامت که علمی الهی بوده و اکتسابی نیست، محدودیت سنی نمی شناسد، امام هادی(ع) نیز به خواست خداوند از همان کودکی عالم به علم امامت بودند و در سن حدودا 8 سالگی به امامت رسیدند.
یکی از کارهای مهم امام هادی(ع) که امامان اهمیت بسیاری به آن می دادند، حفظ خط فکری و فرهنگی تشیع و جلوگیری از ترویج اندیشه های مخالفان بود. این کار به تربیت شاگردان برجسته و تشکیل حوزه علمیه و تدریس فقه و عقاید اصول اسلامی نیاز داشت که در عصر امام باقر و امام صادق(ع) این زمینه به طور گسترده فراهم شد و سپس امامان دیگر حتی در شرایط بسیار سخت آن را تبیین و دنبال کردند.
امام هادی(ع) در این زمینه گام های اساسی و مهمی برداشت و شاگردان برجسته ای چون حضرت عبدالعظیم حسنی، خیران الخادم، این سکّیت اهوازی، ابوهاشم جعفری، حسین بن محمد مدائنی، جعفر بن سهیل و اسماعیل بن مهران را تربیت کرد و شاگردان برجسته پدر و جدش را دور خود گرد آورد و حوزه علمی فعال و پرتلاشی به وجود آورد.
راهکارهای امام هادی (ع) برای فراهم ساختن زمینه‌های ظهور
زندگی امامان شیعه هرچه به عصر غیبت نزدیکتر می‌شد، با نظارت‌های شدید خلفای عباسی همراه بود و زمان امام هادی(ع) به عصر غیبت نزدیک بود و به همین دلیل ایشان از طریق وکلای خود با شیعیان، که در تمامی سرزمین‌های پهناور اسلامی آن روزگار پراکنده بودند، ارتباط داشت تا خیلی از شیعیان را از بلا‌تکلیفی نجات دهند.
یکی از اقدامات این امام بزرگوار ایجاد آمادگی فکری شیعیان جهت ورود به عصر غیبت بود، فراهم کردن زمینه ورود شیعه به عصر غیبت، از اقدامات اساسی امامان شیعه (ع) بود، که همواره شیعیان را متوجه این امر می کردند. در این راستا امام هادی (ع) هم اقداماتی انجام داده اند از جمله این اقدامات:
-  بیان روایات فراوان در مورد فرا رسیدن و نزدیک بودن عصر غیبت.
 -  بشارت به ولادت حضرت حجت ومخفی بودن ولادت و هشدار این که مبادا مخفی بودن باعث تردید شما شیعیان گردد.
-  کم کردن تماس مستقیم شیعیان با حضرت، به طوری که در سامرا مسائل شیعیان از طریق نامه یا نمایندگان حضرت پاسخ داده می‌شد؛ تا از قبل برای شرایط و تکالیف عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با امام آمادگی داشته باشند.
  -  تأیید برخی از کتب فقهی و اصول روایی شیعه.
 -  ارجاع سؤالات شیعیان به وکلا و توجیه وکلا نسبت به پرسش های شیعیان؛ با توجه به انحرافات و شبهات آن روز مبارزه با انحرافات،تربیت نیرو و افراد شایسته،تقویت سازمان وکالت با توجه به لزوم ارتباط بین رهبری و پیروان و پراکندگی شیعیان در اقصی نقاط بلاد اسلامی و با وجود خفقان عباسی و لزوم حفظ شیعیان و از همه مهمتر با توجه به این‌که امام علیه السلام در حصر و تحت نظارت و کنترل بوده‌اند، خیلی از شیعیان در بلا تکلیفی به سر می‌بردند. به همین علت سازمان وکالت که به صورت مخفی شکل گرفته بود و از زمان امام صادق علیه السلام فعالیت خود را آغاز نمود، در دوران امام هادی علیه السلام نیاز به تمهیدات بیشتری داشت.
 - همچنین تبیین مقام شامخ امامت از طریق زیارت غدیریه و زیارت جامعه.
چند حديث از امام هادي(ع)
- قالَ(علیه السلام): التَّواضُعُ أَن تُعطِی النّاسَ مَا تُحِبُّ أَن تُعطاه.
 فرمود: فروتنی در آن است که با مردم چنان کنی که دوست داری با تو چنان باشند.
 
-قالَ(علیه السلام): العُقُوقُ یُعَقِّب القِلَّة ویُؤدِّی إِلی الذِّلَّة.
فرمود: نارضایتی پدر و مادر ، کم توانی را به دنبال دارد و آدمی را به ذلت می کشاند.
 
- قالَ(علیه السلام): إنَّ اللهَ جَعَلَ اَلدُّنیا دارَ بَلوی وَالآخِرَةَ دارَ عُقبی وَجَعَلَ بَلوَی الدُّنیا لِثَوابِ الآخِرَةِ سَبَباً، وَثَوابَ الآخِرَةِ مِن بَلوَی الدُّنیا عِوَضاً.
 فرمود: خداوند دنیا را منزل حوادث ناگوار و آفات, و آخرت را خانه ابدی قرار داده است و بلای دنیا را وسیله به دست آوردن ثواب آخرت قرار داده است و پاداش اُخروی نتیجه بلاها و حوادث ناگوار دنیاست.
 
- قالَ(علیه السلام): مَن کانَت لَهُ اِلَی اللهِ حاجَةٌ فَلیَزُر قَبرَ جَدِّیَ الرِّضا(علیه السلام) بِطوُسٍ وَهُوَ عَلی غُسلٍ وَلیُصَلِّ عِندَ رَأسِهِ رَکعَتَینِ وَلیَسئَلِ اللهَ حاجَتَهُ فی قُنوُتِهِ فَاِنَّهُ یَستَجیبُ لَهُ ما لَم یَسئَل مَأثَماً أو قَطیعَةَ رَحِمٍ.
 فرمود: کسی که از خدا حاجتی را می خواهد؛ قبر جدم حضرت رضا(علیه السلام) را در طوس با غسل، زیارت کند و دو رکعت نماز بالای سرش بخواند و در قنوت نماز، حاجت خویش را طلب نماید در این صورت حوائج وی مستجاب می شود، مگر آن که طلب انجام گناه و یا قطع رحم را کند.
 

- قالَ(علیه السلام): اَلحَسَدُ ما حِقُ الحَسَناتِ وَالزَّهوُ جالِبُ المَقتِ.
 فرمود: حسد، کارهای خوب را از بین می برد و دروغ، دشمنی می آورد.
 
-قالَ(علیه السلام): ألنّاسُ فِی الدُّنیا بِالأَموالِ وَفی الآخِرَةِ بِالأَعمالِ.
فرمود: مردم در دنیا با اموالشان و در آخرت با اعمالشان هستند
 
-قالَ(علیه السلام): مَن هانَت عَلَیهِ نَفسُهُ فَلا تَأمَن شَرَّه.
 فرمود: کسی که ارزش و شخصیت خود را پست شمارد، از شرّ او آسوده مباش

منبع:
https://www.isna.ir/news/93071809963
https://www.beytoote.com
https://thesaurus.isca.ac.ir/term/d04mo6jkborzpyr8
https://www.mashreghnews.ir/news/555617/