چرایی پایبندی به دستورهای اخلاقی از پرسش‌ های اساسی دربارۀ اخلاق است. پاسخگویی مکتب‌ های اخلاقی، زمینه پیدایش سه گروه نظریه‌های اخلاقِ هنجاریِ نتیجه ‌گرا، وظیفه‌ گرا و فضیلت‌ محور را فراهم آورده است. هدف این پژوهش، بررسی نظریه اخلاقی اسلام بر اساس آموزه‌های قرآنی است که دستاوردِ آن، سازگاری نظام اخلاقی قرآن با نظریه‌های نتیجه‌ گراست.

رفتار خوب اخلاقی در مکتب ‌های نتیجه ‌گرا وابسته به ذاتی ‌بودن خوبی آن نیست، بلکه رفتاری خوب است که ما را به نتیجه مطلوب دلالت کند. اما نتیجه‌ گرویِ قرآنی تطابق الزاماتِ اخلاقی را با خوب و بد ذاتی انکار نمی‌کند؛ زیرا با واکاوی هنجارهای اخلاقی اسلام به‌ وضوح می‌توان دریافت همه یا بسیاری از رفتارهای رسانندۀ آدمی به غایت فعل اخلاقی (بهشت و قرب خدا)، مانند راستگویی، سخاوت، شجاعت حسن ذاتی دارند و همه رفتار های دوردارنده از خداوند دارای قبح ذاتی می‌باشند.