آداب حضور از منظر قرآن، نهج‌البلاغه و صحيفه سجاديه/ نگارش مهين بدوي.- استاد راهنما محمدمهدي گرجيان.- کارشناسي ارشد (دانشکده اصول‌الدين قم، گروه علوم قرآن و حديث) ؛ ‎۱۳۹۵.

توصیفگرها: حضور، ادب، حاضر، آداب حضور، حضور قلب، قرآن، نهج البلاغه، صحیفه سجادیه    شماره دیویی: آ373ب 631/ 297

چکیده:

     رعایت آداب حضور از مهمترین سفارش های انبیا و اوصیای الهی به پیروان حقیقی آنان بوده و هست، بدین جهت در تحصیل مقام عبودیت ضرورت است که آداب آن را فرا گرفت و در تمامی زوایای زندگی خود مراعات نمود در جرگه بندگان خاص الهی وارد شده است (فادخلی فی عبادی). ظرفیت وجودی انسان در معرفت داوند و عمل به آدابی که بر انسان تکلیف کرده بسیار محدود است.  
از این رو نوشته حاضر با طرح فرضیه آداب از سوی قرآن کریم و تاثیر پذیری نهج البلاغه و صحیفه سجادیه از این کتاب الهی به  نحوه کاربرد آداب در زندگی فردی، اجتماعی و فکری، عملی معرفت منسجمی را به حاضران بارگاه الهی خواهد داد و ظرفیت وجودی آن ها را بالا خواهد برد.
نتایج رساله حاضر نشان دهده توجه انبیا و اولیا دین به این مسئله در تمام حالات زندگی است. بنابراین اهمیت رعایت آداب حضور در همه اعمال عبادی خصوصا نماز مومن نقش اساسی دارد. از منظر او برخی از آداب مقدمه سایر آداب است و در کیفیت بخشی به آنها موثر است. پاره ای دیگر ساحت فکر او را از غیر حق پاک نموده تا به اعمالش جلوه ملکوتی بخشد. در نهایت با رعایت آداب عملی عبودیت رب العالمین را به بهترین شکل ممکن به تصویر خواهد کشید و در عین مختار بودن مجری اراده محض الهی است. باید توجه داشت عواملی از درون و برون مانع تحقق ادب حضور است. عمده ترین آنها غفلت، هوای نفس و شیطان است. با برداشتن این موانع از سر راه آثار ادب حضور در زندگی فردی و اجتماعی حاضر تحقق یافته وی را در خیر و برکت های الهی مستغرق می کند.