پدیدآور: محمد حسن قدردان قراملکی

مشخصات نشر: تهران : سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی،1399.

مشخصات ظاهری: 536ص.

  رده بندی دیویی: ق 423 ق 297/4

معرفی کتاب:

قدر مشترک از علم کلام، اثبات وجود خدا و تبیین اسماء و صفات آن و به تبع آن تبیین و تقریر گزاره های دینی مانند اصل نبوت، معاد و پاسخ شبهات مخالفان است. نویسنده کتاب « قرآن و علم کلام» درصدد پاسخ به این سوال اصلی است که: « قرآن و علم کلام چه نسبت و نقشی بر یکدیگر دارند؟»

کتاب حاضر، به نقش قرآن در شکل گیری کلام اسلامی و نقش کلام اسلامی در تولید پیش فرض های مورد نیاز مفسران قرآن کریم پرداخته و کوشیده روش و رویکردهای بایسته دانش کلام با صبغه اسلامی تشریح گردد و از سوی دیگر، نقش دانش کلام اسلامی در اثبات مبانی و پیش فرض های تفسیر معتبر قرآن چون وحیانیت و قدسی انگاری، زبان شناختاری، جامعیت و جاودانگی و تبیین آیات اعتقادی تبیین شود.

کتاب« قرآن و علم کلام»، از دو بخش ترکیب یافته است. نگارنده در بخش اول نشان می دهد که قرآن کریم با راهکارهای مختلف در تاسیس و توصیه علم کلام با رویکرد عقلی نقش مهمی را در علم کلام ایفا نموده است، به گونه ای که در صورت نبود آیات فوق، چه بسا علم کلام به بهانه های مختلف مثل دوری از قرآن یا اهل بیت علیهم السلام مورد بی مهری قرار می گرفت و یا به کلام خاص مثل نقلی یا حسی محدود می شد، ره آورد آیات فوق تاسیس کلام جامع نقلی و عقلی و فلسفی است.

بخش دوم کتاب ، به تبیین نقش علم کلام خصوصا کلام عقلی در اثبات و تقریر مبانی و آموزه های قرآن (وحیانیت، زبان شناختاری، جامعیت و جاودانگی) می پردازد. خروجی کتاب حاضر اثبات رابطه و وابستگی وثیق قرآن کریم و علم کلام است.