پدیدآور: علي کرمي، سيد محمود مرويان حسيني؛ ويراستار مصطفي جليليان مصلحي

مشخصات نشر: مشهد: بنياد پژوهشهاي اسلامي،1399. ‎

مشخصات ظاهری: 256ص.

شماره دیویی: ت 469 ک 297/632

معرفی کتاب:

در اسلام هیچ بنا و ساختاری محبوب تر و ارجمندتر از ازدواج شناخته نشده است؛ از این رو زندگی شیرین و کمال گرا در کنار همسر از اهداف اسلام است، اما برخی همسران با نگرش منفی و غیر منطقی زندگی را تلخ و اختلافات جزئی و سلیقه ای را به تنش ها و درگیری تبدیل می کنند. در دوره کنونی اختلافات همسران و بحران های میان زوجین و بالاخره آمار طلاق، رو به افزایش است و این از آسیب های قابل توجه اجتماعی به شمار می رود. نویسندگان کتاب « تأثیر نگرش مثبت به زندگی در بهبود ارتباط همسران از نگاه قرآن و حدیث» معتقدند نگرش مثبت در زندگی، زیرساخت رفتار سالم و روابط هماهنگ همسران در مسیر تلاش برای حل مشکلات است.

با مطالعه کتاب حاضر در می یابیم مثبت نگری فقط یک تکنیک متقاعدسازی در روابط با یکدیگر نیست، بلکه آموزه‌ای دینی و توصیه‌ای اسلامی برای دستیابی به همدلی، همکاری و افزایش تاب‌آوری در برابر مشکلات و گامی مبارک برای رسیدن به ساحل آرمش و حیات طیبه الهی است.
کتاب « تأثیر نگرش مثبت به زندگی در بهبود ارتباط همسران از نگاه قرآن و حدیث» در 5 فصل سامان‌ یافته است و به  موضوعات «انواع نگرش»، «زمینه‌های ایجاد نگرش مثبت»، «عوامل و فرایند شکل‌گیری نگرش‌های مثبت و منفی» و «آثار و نتایج مثبت نگری و منفی نگری در زندگی همسران» می‌پردازد.

نوشتار حاضر مبتنی بر دو نظریه است: نخست، مبنای رفتارها افکار است و افکار رفتار ساز هستند. این مبنا هم قرآنی است و هم دانشمندان غیرمسلمان در پژوهشهای خود به این مسئله تأکیددارند که فکر و اندیشه رفتار ساز است. اگر افکار و نگرش‌ها صحیح و مناسب نباشند، رفتارها به آسیب‌های جدی دچار می‌شوند.
پایه دیگر کتاب « تأثیر نگرش مثبت به زندگی در بهبود ارتباط همسران از نگاه قرآن و حدیث»  بر اساس نگرش مثبت به زندگی است که برگرفته از نگرش توحیدی است. این نوع نگرش برخاسته از اعتقادات اسلامی و هستی‌شناسی است که منشأ آماده شدن برای مواجهه با بحران‌ها و چالش‌های سخت زندگی می‌شود تا بتوانند در مقابل آن‌ها ایستادگی کنند و یکدیگر را رشد می‌دهند و بر همین اساس روابطشان بهبود یابد.