پدیدآور: سيد حسين سيدي، الهام اخلاقي باقوجري
مشخصات نشر: مشهد: بنياد پژوهشهاي اسلامي، ۱۳۹۹.
مشخصات ظاهری: 268 ص.: مصور، جدول، نمودار
شماره دیویی: ن 922 س 297/153
معرفی کتاب:
باهم آیی یک شیوه بیان معناست که باعث ایجاد سبکهای متفاوت میگردد. در این کتاب باهم آیی های موجود در قرآن کريم مشخص و دسته بندی شده اند. پدیده باهمآیی شامل همنشینیها، ترکیبات و اصطلاحاتی است که حاصل کاربرد قواعد واژهسازی و شمّ زبانی سخنگویان است که در گونههای مختلف زبانی هر زبانی رایج است. در واقع باهمآیی یک شیوه بیان معناست که باعث ایجاد سبکهای متفاوت میشود زیرا یکی از تعاریف سبک، شیوه گزینش عناصر زبانی است. در کتاب « نگرشي بر ويژگيهاي سبکي قرآن کريم در باهمآيي واژگان»، باهمآییهای موجود در آیات و سورههای قرآن کريم به تفکیک، استخراج و فهرست شدهاند تا قرآنپژوهان، مترجمان و زبانشناسان بتوانند از آن بهره ببرند.
این کتاب با هدف بررسی، تعریف، توصیف و طبقهبندی و همچنین ارائه پیکره باهمآییهای موجود در قرآن کریم توسط سید حسین سیدی و الهام اخلاقی باقوجری نگاشته شده است.
نویسندگان این کتاب در ابتدا مفهوم باهمآیی و ویژگیهای آن را ارائه کرده، سپس به پیشینه باهمآیی در آثار زبان شناسان ایرانی و غیر ایرانی اشاره کرده و انواع آن را مورد توجه قرار دادهاند. هم چنین معیارهای تشخیصی آن مانند معیارهای معنایی و نحوی مورد بررسی قرار گرفته، سپس مبانی نظری مطرح شده است.
در کتاب« نگرشي بر ويژگيهاي سبکي قرآن کريم در باهمآيي واژگان»، انواع روابط مختلف باهمآیی و مشکلات و محدودیتهای آن مورد توجه قرار گرفته و در ادامه نیز تعریف باهمآییها و اصطلاحات مربوط به آن بیان شده است. سپس رویکردها، کارکردها، معیارها و ویژگیهای باهمآیی از هم متمایز شده و بعد از آن مسائل مربوط به باهمآییهای قرآنی مطرح شده است.
در انتها نیز باهمآییهای استخراج شده از قرآن کریم در جدولهایی مجزا برای هر سوره نشان داده شده و مورد تحلیل قرار گرفته شده است.