حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید محمود مدنی بجستانی در سلسله جلسات سخنرانی حرم مطهر رضوی که ظهر امروز در رواق امام خمینی(ره) برگزار شد، به شرح فرازهایی از دعای سحر ماه رمضان امام سجاد(ع) معروف به دعای ابوحمزه ثمالی پرداخت و گفت: در بخش‌هایی از این دعا به موضوع صفات رحمانیه و غضبیه خداوند اشاره شده است. 
وی با اشاره به فراز «اَدْعُوكَ يَا رَبِّ رَاهِباً رَاغِباً رَاجِياً خَائِفاً» بیان کرد: خداوند هم دارای صفات رحمانیه است که فکر کردن به آن باعث ایجاد روحیه امیدواری در انسان می‌شود و هم دارای صفات غضبیه است که احساس خوف و ترس را در انسان به وجود می‌آورد. 
این کارشناس دینی افزود: هرچند خداوند بسیار بخشنده و مهربان است و در هر حالی باید به رحمت واسعه او امیدوار بود ولی این امر نباید موجب شود که با تکیه‌بر این صفت از یاد خدا غافل شویم و هر گناهی به امید بخشش او مرتکب شویم. 
وی ادامه داد: خداوند حتی از پدر و مادر هم نسبت به بندگان خود مهربان‌تر است و در روز قیامت درنهایت رأفت و مهربانی همه انسان‌ها را مورد مرحمت قرار می‌دهد. ولی نسبت به افراد گنه‌کار که حقوق مردم را ضایع کرده و یا مرتکب گناهان بزرگ‌شده‌اند نیز بسیار قهار است و آن‌ها را با آتش جهنم عذاب می‌کند. 
خطیب حرم مطهر رضوی با اشاره به سیره اولیاء الهی به‌ویژه امیرالمؤمنین(ع) بیان کرد: ازآنجاکه ایشان مظهر صفات خداوند هستند می‌بینیم که امیرالمؤمنین(ع) نسبت به ایتام بسیار مهربان هستند ولی در میدان جنگ «اَشِدّاء عَلَی الکُفّار» هستند و عده زیادی از کفار با شمشیر آن حضرت به درک واصل می‌شدند. 

وی بیان کرد: در فراز دیگری از دعای ابوحمزه ثمالی، امام سجاد(ع) به درگاه باری‌تعالی چنین عرضه می‌دارند: «إِذَا رَأَيْتُ مَوْلاَيَ ذُنُوبِي فَزِعْت وَ إِذَا رَأَيْتُ كَرَمَكَ طَمِعْتُ » (مولاي من هرگاه گناهانم را مي‌بينم بي‌تاب مي‌گردم و هرگاه كرمت را مشاهده مي‌كنم، به طمع مي‌افتم). این فراز از دعا به ما می‌آموزد که انسان باید همواره در خوف و رجا باشد. 
حجت‌الاسلام‌والمسلمین مدنی اظهار کرد: پیام امام سجاد(ع) در این فراز این است که خوف‌ورجا همیشه باید در دل انسان وجود داشته باشد و هیچ‌کدام نباید بر دیگری غلبه کند چراکه خوف کاذب انسان را از رحمت خدا ناامید و رجاء کاذب نیز انسان را دچار غفلت زدگی می‌کند. 
وی خاطرنشان کرد: کسی که روحیه خوف بیش‌ازاندازه در وجودش ظهور و بروز پیدا کند، قطعاً در دام شیطان خواهد افتاد چراکه چنین فردی از رحمت خدا مأیوس می‌شود و یاس از رحمت خدا سرآغاز بسیاری از گناهان کبیره است. 
این کارشناس مذهبی بیان کرد: خوف و رجاء به‌منزله دو بال هستند که در کنار هم انسان را به اوج سعادت دنیا و آخرت می‌رساند و اگر یکی بر دیگری غلبه کند انسان دچار گمراهی می‌شود و راه سعادت را گم خواهد کرد.