الاسماء الحسني
۱۴۰۱-۰۵-۰۳

از ویژگی های منحصر به فرد این کتاب کاربردی نمودن آن در دو جهت است: اول : شناخت و معرفت نسبت به خداوند متعال: به عبارت دیگر ، با معرفی و معنای هر اسم ، سعی شده است خواننده قدم به قدم نسبت به خدای متعالی ، شناخت بیشتری پیدا کند

دوم: استفاده از کتب روایتی معتبر: یکی ازخصوصیات این کتاب، استفاده از کتب روایی است . به طوری که به مناسبت هر اسم ، استفاده اخلاقی و عملی برای خواننده از طریق روایات اهل بیت عصمت و طهارت ایجاد شده است.

بخشی ازمتن کتاب

اسم« نصیر»

وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّهِ نَصِيرًا ( سوره نساءآیه 45)

و خدا به دشمنان شما داناتر است. و بس است که خدا سرپرست شما باشد، و کافی است که خدا یاور شما باشد.

اسم« نصیر» در لغت و معنا

نصیر از ریشه و ماده نصره- نصرا"(به او کمک کرد، یاریش داد) می باشد.

نصیر بر وزن فعیل بوده و صف مشبهه می باشد . وبه معنای یاری کننده و یاور وارد شده است . و اما در خصوص خداوند متعال باید گفت : نصیر یکی از اسماء خداوند است و زمانی که خداوند به نام نصیر یاد می شود، یعنی« الهی» که پیوسته و علم الدوام یاور مخلوقات و یاری کننده بندگانش است . حسب رحمانیت خداوند نصرت و یاری او، چه در عالم تکوین و چه در عالم تشریع ، شامل حال تمام موجودات و مخلوقات می شود.

 

اسم «عفو»

فَأُوْلَٰٓئِكَ عَسَى ٱللَّهُ أَن يَعۡفُوَ عَنۡهُمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَفُوًّا غَفُورٗا(نساء آیه 99)

آنها ممکن است خداوند  مورد عفوشان قرار دهد و خداوند عفو کننده و آمرزنده است.

اسم عفو در لغت و معنا

اسم عفو از ریشه العفو « عفا یعفو عفوا"» می باشد.

به طور کلی« العفو » به معنای صرف نظر کردن از چیزیست که مقتضای توجه و نظر را دارد ، لکن به جهتی ازآن صرف نظر می شود ؛ بنا براین ، اینکه خداوند عفو می کند درواقع  صرفنظر از گناه وعقاب بنده اش می کند در حالی که مقتضای گناه، کیفر و عذاب بوده است.

و اما «عفو» صیغه مبالغه بوده است و بر وزن فعول می باشد صیغه مبالغه دلالت بر شدت و کثرت می کند ، در نتیجه معنای عفو بسیار محو کننده (وبخشنده) است.

تعداد دفعات ورود اسم شریف «عفو» در قرآن

سوره مبارکه نساء آیه 43

سوره مبارکه نساء آیه 99

سور مبارکه نساءآیه 194

مؤلف/نویسنده/عکاس:
منبع:
الاسماء الحسني: شرح و توضيح اسماء حسناي الهي در قرآن کريم/ محقق و نويسنده: نصرالله قلعه‌قوند؛ مقدمه: عبدالجواد علم‌الهدي؛ ويراستار: غلامحسين اعرابي.- تهران: پليکان، ‎۱۳۹۱.صفحه204
افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید