پدیدآور: عبدالله حسيني؛ تهيه: پژوهشکده تاريخ و سيره اهلبيت
مشخصات نشر: قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، ۱۳۸۶.
مشخصات ظاهری: ۳۶۳ ص
شماره دیویی: م 577 ح 297/9534016م
معرفی کتاب:
آیا به راستی عاشورا آن گونه که اکنون مسلمانان، به ویژه شیعیان تصور می کنند و به تصویر می کشند، در تاریخ روی داده است و به تعبیر دیگر، آن چه شیعیان درباره عاشورا و واقعه ی کربلا در نوشته ها، خطابه ها، هنرها و سنت های خویش عرضه می دارند با آن چه در سال 61 ق و در صحرای کربلا و روز عاشورا رخ داد، چه میزان هم خوانی دارد؟ کتاب « معرفی و نقد منابع عاشورا» تلاشی در جهت مقایسه، ارزیابی و دسته بندی منابع قیام عاشورا به منظور پیراستن اندیشه شیعه از نگره های نادرست و ارائه ی روش صحیح تحقیق است.
نوشتار حاضر به بررسی منابع اولیه مربوطه تا قرن دهم هجری پرداخته و با کاوش در داده های آن ها، امتیازات و برجستگی ها و نیز ضعف و کاستی های آن ها را شمرده است.
کتاب « معرفی و نقد منابع عاشورا» در چند محور انجام شده است:
سیر مقتل نگاری؛ شناسایی، معرفی و ارزیابی منابع دست اول بر اساس نوع روایت یا گزارش، منابع مورد استفاده و جهت گیریهای هر کدام؛ شناسایی و طبقه بندی روایت ها و گزارش هایی که در مقاتل و نیز کتاب های تاریخی، رجالی، حدیثی، فضایل و مناقب موجود است؛ ارزشیابی و نقد روایات که شامل سندشناسی، جهت گیری ها، نقاط ضعف و قوت، مطالب اختصاصی و اشتباهات هر مقتل و گزارش است.
یکی از اهداف این تحقیق، معرفی منابع قابل اعتماد است؛ اما بیش از آن و مهم تر از آن، معرفی منابع و مطالب غیرصحیح آن هاست؛ چون منابع غیر معتبر نزد عموم، حتی خواص و علما، بیشتر از منابع معتبر شهرت یافته اند و برای کسی که می خواهد دربارۀ عاشوار به واقعیت برسد، شناخت منابع غیر معتبر برای او ضروری تر از منابع معتبر است.