پدیدآور:  جوادي‌آملي؛ تحقيق و پژوهش: ابوطالب علي‌نژاد؛ دستياران پژوهش: علي ريسمانچي، احمد معصومي، محمد ميرصانع

مشخصات نشر: قم: اسراء، ‎1401.

مشخصات ظاهری: ج

شماره دیویی: ر 745 ج 297/192 م

معرفی کتاب:

شیوه رایج در میان محدثان، نقل حدیث با سند است و سند، مجموعه راویان در زنجیره نقل حدیث هستند که شناخت آنان برای پی بردن به درستی یا نادرستی گزارششان امری عقلایی است و پیشوایان معصوم علیهم السلام نیز فراگیر و بی تفکیک میان روایات فقهی و غیرفقهی بر آن تاکید ورزیدند. گردآوری « راویان تفسیری» و شناخت آن ها در دو حوزه شخص و شخصیت شناسی در مجموعه کتاب « رجال تفسیری» صورت گرفته است.

در کتاب « رجال تفسیری» تلاش شده است گزارشی از راویان روایات تفسیری در حوزه های گوناگون طبقه راوی، استادان و شاگردان، مذهب و گرایش فکری و جایگاه حدیثی او به دست داده شود.

شناسنامه هر راوی در پنج محور کلی تنظیم شده است: 1. « شرح اجمالی راوی» که در این قسمت با مراجعه به کتب رجالی شیعه و اهل سنت و سیری در احادیث راوی، گزارشی اجمالی از حال راوی ارائه شده؛ ولی در پانوشت، منابع و مصادری که به شرح حال راوی پرداختند، جهت مطالعه بیش تر ذکر شده اند؛ 2. در « تعیین طبقه» راوی از کتاب هایی چون رجال البرقی، رجال الطوسی، طبقات الرواه مرحوم مجلسی و .. دیگر قرائن بهره گیری شده است؛ در « معرفی استادان و شاگردان» ، از اسناد روایات تفسیر کنزالدقائق استفاده شده، مگر در مواردی که روایات محدودی از راوی در کنزالدقائق نقل شده باشد که در این صورت به منابع رجالی و حدیثی دیگر مراجعه شده است؛ «گرایش های فکری و مذهبی» گوناگونی در میان راویان حدیث مشاهده می شود که از فوائد اطلاع از مذهب راوی، تعیین نوع حدیث، فهم بهتر کلام معصوم علیهم السلام و آگاهی از جهت صدور حدیث است. « تبیین جایگاه حدیثی» نیز مهم ترین بحث در راوی شناسی است که اثر کاربردی فراوان دارد.

پایان بخش هر جلد از کتاب « فهرست ها» می باشد که شامل فهرست آیات، روایات، اشعار، اصطلاحات، کتب و منابع می باشد.