پدیدآور: حسين مظفری.

مشخصات نشر: قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، انتشارات‏‫، ۱۴۰۰.

مشخصات ظاهری: ‫۴۱۷ ص.

شماره دیویی: ت 642 م 297/171

معرفی کتاب:

تأویل یا به تعبیر دیگر، راه یابی به معانی باطنی آیات قرآن کریم از دغدغه های همیشگی عارفان مسلمان بوده و در بسیاری از آثار ایشان نیز نمونه هایی از آن ارائه شده است. این مسئله به قدری اهمیت دارد که بر اساس نقلی از پیامبر مکرم اسلام صلوات الله علیه و آله، چیزی که بیش از همه امور، اسباب نگرانی آن وجود شریف را برای امت پس از رحلتشان فراهم کرده بود، « تفسیر و تأویل های بیجا و بی ضابطه از قرآن کریم» بوده است. کتاب « تأویل عرفانی: بررسی مبانی، ضوابط و روش های تأویل عرفانی قرآن کریم با تاکید بر آثار ملاصدرا و عارفان مسلمان» درصدد است که مبانی، ضوابط و روش های این کار علمی را تبیین کند و در معرض نقد اندیشمندان قرار دهد و نهایتا نگاهی گذرا و تطبیقی در این زمینه به تأویل های جناب ملاصدرا داشته باشد.

برخی از فصول کتاب حاضر درصدد مقابله با اندیشه نادرست اخباریون است که گرچه وجود معانی باطنی و تأویلی قرآن را پذیرفتند، اما فهم و درک آن معانی را منحصر در معصومان دانستند و باعث نوعی رکود فکری و جمود اندیشه در جامعه شدند. از طرفی تاکید این پژوهش بر این مطلب که تأویل عرفانی و نقب زدن به بواطن آیات قرآنی به هیچ وجه نباید با ظواهر قرآنی مخالفت داشته باشد، راه را بر برخی فیلسوفان هم چون فارابی و بوعلی می بندد.

مفهوم شناسی، مبانی تأویل عرفانی قرآن کریم، ضوابط تأویل عرفانی قرآن کریم، روش های تأویل عرفانی قرآن کریم و رهیافتی تطبیقی به تأویل های صدرالمتالهین عناوین پنج فصل کتاب « تأویا عرفانی:  بررسی مبانی، ضوابط و روش های تأویل عرفانی قرآن کریم با تاکید بر آثار ملاصدرا و عارفان مسلمان» را تشکیل می دهند.