پدیدآور: احمد رضا اخوت

مشخصات نشر: تهران: قرآن و اهل بيت نبوت عليهم‌السلام، ‎1392-

مشخصات ظاهری: ج.: مصور، جدول، نمودار

شماره دیویی: آ 321 الف 297/15

معرفی کتاب:

از آن جایی که قرآن، کتاب هدایت است، همه آیات و کلمات آن در این غرض با هم مشترکند و همدیگر را برای رسیدن به این غرض یاری می کنند، بنابراین قرآن مثانی است؛ یعنی آیات آن برای رساندن به هدایت، یکدیگر را کمک می کنند. پس برای فهم کلمات و آیات یک سوره و یا فهم غرض کلی حاکم بر سوره ای می توان از سایر کلمات، آیات و نیز غرض کلی حاکم بر دیگر سوره ها بهره جست.بر همین اساس است که شیوه تفسیر قرآن به قرآن، از مهم ترین سبک های تفسیری به شمار می رود. کتاب « روش های تدبر قرآن به قرآن» به روش هایی از تدبر قرآن به قرآن به صورت سوره ای و یا آیه ای اشاره دارد.

در این کتاب می آموزیم که چگونه همه قرآن را با هم در راستای غرضی مشترک ببینیم . در این صورت، امکانات فهم و انس قرآن در ما به صورت ویژه ای افزایش یافته و می تواند خلأ احتمالی فهم ما را جبران کند. ضمنا این کتاب، روش هایی را برای بررسی چگونگی حضور هر سوره در سوره های دیگر آموزش می دهد.

درس هایی که برای کتاب « روش های تدبر قرآن به قرآن» درنظر گرفته شده بر مبنای مطالعه موارد ذیل است:

مطالعه محتوای کلی یک سوره در کل قرآن، بررسی موضوعات کلیدی یک سوره یا غرض آن در کل قرآن، بررسی آیات کلیدی و یا کلمات کلیدی یک سوره در کل قرآن، بررسی موضوعات یک سوره در کل قرآن و بررسی موضوعات مورد نظر و مبتلابه در کل قرآن.

کتاب حاضر در چهار فصل ارائه شده و هر فصلی دارای دروسی است. « تدبر سوره در بستر کل قرآن» ، « آیات در بستر قرآن» ، « تدبر موضوعی قرآن» و « کلمه در بستر کل قرآن» عناوین این فصول هستند.