امام حسن مجتبی علیه السلام : عَلَیکُم بِالفِکرِ! فَاِنَّه حَیاةُ قَلبِ البَصیرِ وَ مَفاتیحُ اَبوابِ الحِکمةِ
امام حسن مجتبی علیه السلام: تفکر کنید، چرا که فکرکردن، حیات دلِ بینا و کلید درهای حکمت است.
امتیاز انسان بر سایر موجودات، اندیشه و تفکر و بینش اوست.
تفکر و اندیشه، از کارکردهای عقل است و عقل، بزرگ ترین نعمتی است که خداوند به انسان بخشیده و از او خواسته تا درباره جهان هستی، زمان، خود، حوادث، پدیده ها، سرگذشتها و امتهای پیشین بیندیشد و پند و عبرت بگیرد.
در روایات است که یک ساعت تفکر، از یک سال یا هفتاد سال عبادت برتر است.
برخی افراد قدر این نعمت را نمی دانند و فکر خود را به کار نمی گیرند و نسبت به فلسفه ی هستی و هدف زندگی و راز مرگ و جهان پس از مردن نمی اندیشند یا با تفکر، مجهولات خود را برطرف نمی کنند. اینان ناسپاسند و کفران نعمت می کنند.
با تفکر، می توان " معلومات" را پایه و اساس برطرف ساختن " مجهولات" قرار داد.
فکر آیینه حقیقت نماست. اندیشیدن در نعمت های الهی، عبادت است، چون چنین تفکری انسان را به شکر وامی دارد.
قرآن کریم بسیار سفارش کرده روی زمین سیر کنید و در سرگذشت اقوام بیندیشید و ببینید سرانجام تکذیب کنندگان، جباران، اسراف کنندگان، ثروت اندوزان مغرور و قدرتمندان غافل چه بوده است!
هان ای دل عبرت بین، از دیده عِبَر کن هان! ایوان مدائن را، آیینه عبرت دان
تفکر و اندیشه، دل را زنده می سازد.
راه دستیابی به حکمت و معرفت، اندیشه است. از این سرچشمه زاینده و جوشان غافل نشویم و تفکر را نردبان ترقّی خویش سازیم.
