پدیدآور: محمد بن عمربن عبدالعزیز کشی؛ ترجمه: حسن مبینی، فضل اله عبدالهی

مشخصات نشر: تهران: آماره، 1401

مشخصات ظاهری: 418 ص

رده بندی دیویی: 1401 م 587 ک 292/297 م

معرفی کتاب:

علم رجال، دانشی است درباره اشخاص و افرادی که راوی حدیث و واقعه ای بوده اند. چه در جهان شیعه و چه در میان اهل سنت، علم رجال ضرورت خود را نمایاند. در طول شناخت احکام اسلام و واقعیات تاریخی، ما با اشخاص جعلی و ساختگی زیادی رو به رو می شویم و هم با حدیث های جعلی و دروغین. به همین خاطر، عالمان بزرگ دست به کار رجال شناسی شدند. کتاب «رجال کشی» در علم رجال شیعه از معتبرترین کتاب های چهارگانه رجال است. هدف اصلی این کتاب، جرح و تعدیل راویان است. تدوین کتاب در نزدیک عصر ائمه علیهم السلام بر اهمیت و جایگاه این کتاب افزوده است، علی الخصوص که شناخت راویان از منظر و نگاه معصومین علیهم السلام بوده و کمتر اظهار نظری از نظر نویسنده کتاب یا نقل نظر از ناحیه دیگران در آن دیده می شود.

کتاب " رجال کشی" به شناساندن راویان حدیث اکتفا نکرده بلکه به شناساندن فرقه ها، دسته ها و گروه های شیعی مانند: زیدیه، فطحیه، بتریه، واقفیه، اشعثیه، کیسانیه و ... پرداخته است که از این نظر کتاب رجال کشی سند ماندگاری است از تاریخ تشیع در عصر اول دوران حیات امامان معصوم علیهم السلام.

این کتاب بر اساس شیوه های متداول در ترتیب مباحث کتاب های رجالی تالیف نشده است، بلکه نام راویان بر اساس تاریخ زندگی هر یک از آنها به ترتیب همراهی با معصومین علیهم السلام از دوران پیامبر اکرم صل الله علیه و آله تا عصر غیبت است.