پدیدآورندگان: محسن دیمه کار گراب، امیر علی پور

مشخصات نشر: تبریز: انتشارات عاصم، 1400

مشخصات ظاهری: 237ص

رده بندی دیویی: ع962د297/43

معرفی کتاب:

عصمت یکی از مفاهیم کلامی است که می توان آن را در شمار پر سابقه ترین و جدال انگیزترین معارف، در نزد متکلمان معرفی کرد. برای فهم معنای عصمت پیامبران علیهم السلام، تلاش های فراوانی انجام شده است و مفسران بسیاری از سده های نخست تاکنون به تبیین این دسته آیات پرداخته اند، به گونه ای که در رویارویی با این گفتمان کلامی با رویکردهای گوناگونی رو به رو می شویم که در صورت قبول و اعتقاد به هر یک از آن ها، این مفهوم دارای ساختاری متفاوت می شود. آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که در نگاه اول مغایر با عصمت انبیاء علیهم السلام به نظر می رسد و هر یک از مفسران متاثر از مبانی علمی و گفتمان های کلامی خویش، شیوه ها و رویکردهای گوناگونی در بازخوانی این دسته از آیات داشته اند. علی رغم میراث تفسیری و تک نگاری های متعدد در باب عصمت انبیاء علیهم السلام، تاکنون پژوهشی پیرامون بررسی مقایسه ای با تاکید بر روش شناسی و نگرش تفسیری این مفسران در مواجهه با آیات موهم عدم عصمت سامان نیافته است. کتاب « عصمت پیامبران اولوالعزم در تفاسیر قرآن کریم» در صدد است تا با تکیه بر آیات «موهم عدم عصمت»، موضوع را فقط در حیطه آیات پیامبران اولوالعزم علیهم السلام و با مطالعه موردی درباره حضرت نوح، ابراهیم و موسی علیه السلام و با نگاهی متفاوت از پژوهش های قبلی ارائه دهد.

نگاه متفاوت نویسنده کتاب حاضر بدین شکل انجام می شود که بررسی تطبیقی بین دیدگاه ها و روش اثبات و حل این موضوع از منظر دو مفسر امامی متقدم و متاخر (سید مرتضی و علامه طباطبایی) در مقایسه با دو مفسر دیگر زمخشری و فخر رازی، با دو فرقه کلامی معتزلی و اشعری بررسی شده که هدف از انتخاب آنها، برجسته بودن در این موضوع و نگاه موشکافانه ای که به این مساله داشته اند، را بیان می کند و در نهایت با رویکردی بی طرفانه آراء تفسیری مفسران مذکور در بوته نقد و جمع بندی قرار می گیرد.

هدف اصلی کتاب« عصمت پیامبران اولوالعزم در تفاسیر قرآن کریم» ، فهم درست از مفهوم عصمت در گفتار این اندیشمندان است تا تفاوت کامل میان این سه مکتب کلامی روشن شود و بتوانیم احاطه کاملی بر دیدگاه های مخالف و موافق این مفهوم در منظر این مفسران دست یابیم و در راه حقیقی اثبات عصمت پیامبران علیهم السلام و جانشینان آنان گامی دیگر برداریم و به مثابه نمونه ای از بازخوانی یک مساله قرآنی- کلامی بر پایه تحلیل گفتمان تلقی گردد و راه را برای پژوهش هایی از این دست هموار نماید.