پنجاه و پنجمین سوره قرآن کریم «الرحمن» نام دارد. این سوره با ۷۸ آیه در جزء بیست و هفتم قرار گرفته است. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف نظر وجود دارد. سوره‌ای که در ترتیب نزول، نود و هفتمین سوره‌ای است که بر پیامبر (ص) نازل شده است.

سوره الرحمن ملقب به عروس قرآن است. این لقب براساس روایاتی است که از پیامبر اکرم(ص) بیان شده است. نامگذاری این سوره به نام «الرحمن» که یکی از نام‌های الهی است، از کلمه آغازین سوره گرفته شده است.

سوره الرحمن جهان را تابع نظمی می‌داند که هم انسان و هم جن از آن استفاده می‌کنند. این سوره جهان را به دو بخش دنیای از بین رونده و دنیای ماندگار تقسیم می‌کند. در جهان آخرت، خوشبختی، بدبختی و نعمت و عذاب از هم جدا می‌شوند.

سوره بیان می‌کند که تمام هستی (دنیا و آخرت) دارای یک نظام مرتبط با یکدیگر هستند و هر چه در جهان هستی است، نعمت خداوند متعال است از این رو ۳۱ بار در این سوره با بیان تندی از انسان‌ها و جن می‌پرسد که «فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ: کدامین نعمت‌های خدایتان را انکار می‌کنید؟». به همین جهت سوره با نوعی از بخشندگی خداوند که شامل همه موجودات می‌شود، آغاز شده و با ستایش خداوند پایان می‌پذیرد.

سوره الرحمن مجموعه‌ای از نعمت‌های خدا در دنیا و آخرت را برمی‌شمرد. همچنین در این سوره به برپایی قیامت و ویژگی‌های آن و چگونگی حسابرسی اعمال پرداخته شده است.

در این سوره تعلیم قرآن کریم، آفرینش انسان و جن، آفرینش گیاهان و درختان، آفرینش آسمان، حاکمیت قوانین، آفرینش زمین با ویژگی‌هایش، خلقت میوه‌ها، خلقت گل‌‎ها و گیاهان معطر، اتصال دو دریای شور و شیرین و موجودات دریایی از جمله نعمت‌های الهی برشمرده شده است.

در ادامه، به فروپاشی نظام‌های دنیایی و برپایی قیامت، ویژگی‌های قیامت، چگونگى حسابرسی به اعمال دنیایی انسان و پاداش‌ها و مجازات‌ها اشاره می‌کند و عذاب‌های جهنمیان و نعمت‌های نیکوکاران را برمی‌شمرد. از جمله نعمت‌های بهشتی باغ‌ها، چشمه‌‏ها، میوه‌‏ها، همسران زیبا و باوفا هستند.

از جمله مهم‌ترین نکاتی که در این سوره قرار گرفته، کوچک‌ترین آیه قرآن کریم است که در آیه ۶۴ این سوره آمده «مُدْهَامَّتَانِ: درختان آن دو بهشت در منت‌های سبزی و خرّمی است» (رحمان/ ۶۴).

هم چنین آیه ۱۹ سوره الرحمن است که می‌فرماید «مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ: دو دریا را [به گونه‌اى]روان کرد [که]با هم برخورد کنند». دو دریایی که در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، اما به دلیل ویژگی‌هایی که دارند در هم نمی‌شوند. محققان معتقدند این آیه به دو دریای دریای بالتیک و دریای شمال در دانمارک اشاره دارد.