موسسه پژوهشي فرهنگي انقلاب اسلامي
تهران: انقلاب اسلامي، ۱۳۹۱.
شماره دیویی: 1391 د 231 خ 297/93
معرفی کتاب:
کتاب "درسهاي پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله " که شامل گزیده ای از بیانات حضرت آيت‌الله العظمي سيدعلي خامنه‌اي (مد ظله العالي) رهبر معظم انقلاب اسلامي درباره‌ي شخصيت و بعثت نبي مکرم اسلام صلي الله عليه و آله است که از میان بیانات معظم له از خرداد 1368 تا شهریور 1391 انتخاب و به ترتیب تاریخی ارائه شده است.
از مطالب خواندنی این کتاب تشریح اهداف بعثت و نیز تبیین سه ملاک مهمّ تفاوت دوران بعثت و دوران جاهلیّت است. از دیدگاه رهبر معظّم انقلاب، بشر معاصر شدیداً محتاج پیام های مبعث است و عناوین متعدّدی از این کتاب، ضمن بررسی شرایط جهان در دوران بعثت، به تحلیل وجوه مختلف همانندی های جهان امروز با روزگار بعثت پیامبر(ص) اختصاص یافته است.
هم چنین حجم زیادی از مطالب کتاب"درسهاي پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله " ، از زوایای گوناگون و در عناوین متعدّد به بررسی و تحلیل آثار و برکات ولادت پیامبر و بعثت ایشان و نیز پیام های این واقعه ی مهم برای انسان و انسانیّت از نگاه رهبر انقلاب اختصاص یافته است. واقعه ای که معظّمٌ له از آن به «مهم ترین، عظیم ترین و پربرکت ترین روز سال»(ص 255) یا «عید همه ی بشریّت در طول تاریخ»(ص 182) تعبیر کرده اند؛ روزی که بزرگداشت آن، بیش از آنچه صرفاً تجلیل از یک خاطره ی گرامی باشد، مطرح کردن درس های بزرگ آن برای بشریّت و به ویژه جامعه ی مسلمانان است.
در بخشی از کتاب « درسهاي پيامبر اعظم صلي الله عليه و آله« چنین می خوانیم:
روایتی از پیامبر اکرم نقل شده که فرمود: لا یبلغنی احدٌ منکم عن اصحابی شیئاً فانّی احبّ ان اخرج الیکم و انا سلیمالصّدر . پیش پیامبر میآمدند و از یکدیگر بدگویی میکردند و چیزهایی را دربارهٔ یکدیگر میگفتند؛ گاهی راست و گاهی هم خلاف واقع. پیامبر اکرمصلّی‌الله‌علیه‌وآله به مردم فرمودند: هیچکس دربارهٔ اصحابم به من چیزی نگوید. دائماً نزد من نیایید و از همدیگر بدگویی کنید. من مایلم وقتیکه میان مردم ظاهر میشوم و به میان اصحاب خود میروم، سلیمالصّدر باشم؛ یعنی با سینهٔ صاف و پاک و بدون هیچگونه سابقه و بدبینی به میان مسلمانها بروم.
این، سخنی از پیامبر و دستوری دربارهٔ مسلمانها نسبت به شخص آن حضرت است. ببینید چقدر این رفتار رسول اکرمصلّی‌الله‌علیه‌وآله کمک میکند به اینکه مسلمانها احساس کنند که در جامعه و محیط اسلامی، باید بدون سوءظن و با خوشبینی با افراد برخورد کرد. در روایات داریم که وقتی حاکمیت با شر و فساد است، به هر چیزی سوءظن داشته باشید؛ امّا وقتی حاکمیت با خیر و صلاح در جامعه است، سوءظنها را رها کنید، به یکدیگر حسن ظن داشته باشید، حرفهای هم را با چشم قبول بنگرید و گوش کنید، بدیهای یکدیگر را نبینید و خوبیهای هم را مشاهده کنید.
