پایان نامه سطح سوم علوم حوزوی(کفایتین) معادل با کارشناسی ارشد

گردآورنده: احمد مودب

استاد راهنما: محمود یزدی مطلق(فاضل)

شماره دیویی: الف 829 م 297/9515

اخلاق در نهج البلاغه موضوعی است، بسیار مهم و برای جامعه ما که خود را پیرو علی (ع) و آن بزرگوار را امام و مقتدای خود بعد از پیامبر گرامی اسلام میداند از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

رساله اخلاق در نهج البلاغه، مشتمل بر یک مقدمه و دو فصل است. مقدمه شامل اهمیت موضوع، علت انتخاب موضوع و شیوه کار می باشد. در فصل اول مطالبی که جنبه مقدماتی داشته است تحت عنوان ( مطالبی پیرامون اخلاق) بیان شده است. ابتداء اخلاق در ادیان مورد بررسی قرار گرفته و سپس به اهمیت اخلاق در اسلام و طرح آن در نهج البلاغه پرداخته شده است.

تعریف خلق، امکان تغییر آن، شرافت اخلاق، نیاز بشر به یک سیستم اخلاقی، و معیار سنجش فعل اخلاقی، رابطه دین و اخلاق، محور اخلاق اسلامی، اطلاق یا نسبیت اخلاق، در این فصل مورد بحث قرار گرفته است.

 در فصل دوم این رساله«اخلاق در نهج البلاغه»، تقوی بعنوان عامل بازدارنده از زشتیها مطرح شده و بطور گسترده موارد آن بر اساس نهج البلاغه ذکر شده است. و سپس پاره ای صفات مورد بحث قرار گرفته که عبارت از: شجاعت، تواضع، تکبر، عجب، ریا و سمعه، هوای نفس، آرزوی دراز، راستگوئی، غیبت، صبر، امر به معروف و نهی از منکر، فریبکاری، گرسنگی، استغفار و زبان و مضرات آن می باشد.

ارتباط قسمت اول رساله با قسمت دوم آن اینگونه است، بعداز آن که اخلاق زشت را به عنوان امراض روحی شناخته است  به فکر درمان آنها می باشد، همانطور که درمان امراض جسمی هم نیاز به دارو دارد و هم نیازمند پرهیز است، امراض روحی نیز چنین است و همیشه پیشگیری آسانتر و مفیدتر است تا درمان، بنابراین بحث تقوی مطرح شده چون تقوی مهمترین عامل در پیشگیری از انحرافات در همه زمینه هاست .

این پایان نامه در کتابخانه مرکزی آستان قدس، تالار علوم قرآن و حدیث موجود می باشد.

کلید واژگان: امام علی(ع)، نهج البلاغه، اخلاق، تقوی