در باب ترجمه های انگلیسی اسرائیلی قرآن، عبدالکریم بی آزار شیرازی نویسنده کتاب « قرآن ناطق» در فصل نهم از  جلد اول این کتاب، به بررسی ترجمه های قرآن به زبان های اروپایی می پردازد و در بخش ترجمه های انگلیسی اسرائیلی قرآن چنین می نویسد:  

الف. ترجمه ن. ج. داود:

نه تنها مسیحیان بلکه یهودیان نیز برای مقابله با اسلام و قرآن از راه ترجمه تلاش فراوان کرده اند. از جمله ترجمه انگلیسی،ترجمه ن. ج. داود است که برای اولین بار در سال 1936 به چاپ رسید و تا سال 1974م بیش از یازده بار تجدید چاپ شد.

 مترجم، یک یهودی عراقی است و هدفش نشان دادن تأثیر نفوذ مذاهب کلیمی و مسیحی در حضرت محمد(ص) است. وی ترتیب سوره ها را مورد انتقاد قرار داده و اشتباهات فاحشی در ترجمه مرتکب شده است. به عنوان نمونه در سورهء اعراف (آیة 31) «یا بنی آدم» را به « ای فرزندان خدا» ترجمه کرده است.

ب. ترجمه هارون بن شمش:

این ترجمه توسط هارون بن شمش به انگلیسی انجام گرفته  و در سال 1979 م. توسط « مسادا» در اسرائیل (فلسطین اشغالی) چاپ شده است. بر اساس مقدمة آن مترجم، یک یهودی است که از روسیه به فلسطین اشغالی مهاجرت کرده و دارای دکترا در ادبیات است. او چندین کتاب در بارة احکام اسلام نوشته و ابتدا قرآن را به زبان عبری و بعد به انگلیسی ترجمه کرده است.

روش وی فراهم کردن یادداشتهای تطبیقی بین قرآن و تورات است به استناد آیة 94 سوره یونس که می فرماید: « فان کنت فی شکّ مما انزلنا الیک فسئل الذین یقرؤن الکتاب من قبلک»  وی به جای « الذین یقرؤن الکتاب» در ترجمه، بنی اسرائیل را می گذارد و نتیجه می گیرد که من به عنوان یکی از فرزندان بنی اسرائیل این توصیه قرآن را به کرّات بکار بسته ام و قانون تلمود را در این ترجمه اجرا کرده ام که می گوید: تورات به زبان انسان سخن می گوید و هر کس آیه ای را تحت اللفظی ترجمه کند گمراه کننده است. به عنوان نمونه، او مدعی کشف معنای جدیدی برای فرعون «ذوالاوتاد» می شود. به نظر وی «ذوالاوتاد» باید به مفهوم «ذوالاهرام» گرفته شود نه چهار میخ، یا برای «رحیم» معنای عشق و محبت را پیشنهاد می کند و به جای «شجر» در آیة پنجم سورة الرحمن (والنجم و الشجر)، «شجر» را به معنای ستارة صبح مناسب می بیند.

 ترجمة محمد اسد:

سرانجام، در ترجمة های اسرائیلی مانند ترجمه های مسیحی به دنبالِ ترجمة تهاجمی توسط ن. ج. داود در سال 1936م.  و ترجمة معتدل و به جویی توسط هارون بن شمش در 1979 م، قرآن کریم غالب و پیروز می شود و نویسنده و مترجم دانشمند کلیمی را مسلمان می کند و او نام محمد اسد را بر می گزیند و ترجمة تفسیری قرآن را در 1005 صفحه ارائه می دهد و به جای «قرآن محمد» یا «ترجمة قرآن» نام آن را «پیام قرآن» می گذارد.

 این کتاب در سال 1980م. توسط دارالاندلسی در جبل الطارق به چاپ می رسد. کسانی که این ترجمه را نقد و بررسی کرده اند، اظهار می دارند که وی نظریات غیر معمولی در بارة بعضی مسائل مانند نسخ و تاریخ پیامبران ارائه کرده و از پذیرفتن برخی از معانی تحت الفظی سر باز زده است.

منبع: قرآن ناطق/ عبدالکریم بی آزار شیرازی، ج 1 ص 219