درباره مقام و جایگاه امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام از زبان ابن ابی الحدید در دو بخش قبلی مطالبی ارائه شده است. اکنون در ادامه بخش سوم از این موضوع را بیان می کنیم. لازم به ذکر است که در مقدمه شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید که از شرح های معروف بر نهج البلاغه امام علی علیه السلام است برخی از ویژگی های حضرت علی علیه السلام بیان شده است که قابل تامل است. در این قسمت آن چه درباره بردباری و عبادت خالصانه حضرت علی علیه السلام ذکر شده را می خوانیم:

اما در مورد بردباری و گذشت، او پر گذشت ترین مردم از خطا بود و بخشنده ترین مردم در بخشش کسانی که نسبت به او بدی می کردند. درستی این سخن ما را در جنگ جمل آشکار ساخت که چون مروان حکم، که از همگان نسبت به او دشمن تر و کینه توزتر بود، پیروز شد گذشت فرمود.

عبدالله بن زبیر آشکارا در حضور همگان علی علیه السلام را دشنام می داد و در جنگ جمل سخنرانی کرد و به مردم گفت: این فرومایه سفله، علی ابن ابی طالب ،پیش شما آمده است و علی علیه السلام هم مکرر می فرمود: زبیر همواره مردی از ما و اهل بیت بود، تا آنکه پسرش به جوانی رسید . در جنگ جمل بر او پیروز شد و او را به اسیری گرفت. از او گذشت کرد و فرمود: برو و ترا از این پس نبینم، و چیزی بر این سخن نیفزود. او پس از جنگ جمل به سعید بن عاص، که دشمن او بود، دست یافت و فقط چهره از او برگرداند و چیزی به او نگفت

 و تو هر گاه به دعاها و مناجاتهای او دقت کنی و بر آنچه از تعظیم و اجلال خداوند سبحان در آن گنجانده شده، آگاه شوی و ببینی چه خضوع و فروتنی و تسلیم فرمان بودن، در قبال عزت و هیبت خداوند، در آن مطرح است، خواهی دانست که چه اخلاصی او را فرو گرفته و این سخنان از چه دلی سرچشمه گرفته است و بر چه زبانی جاری شده است. به علی بن حسین علیه السلام، که خود در عبادت به حد غایت و نهایت بود، گفتند: عبادت تو در قبال عبادت  جد بزرگوارت به چه پایه و میزان است؟ فرمود: عبادت من در قبال عبادت جدم، چون عبادت او در مقابل عبادت رسول خدا (صلی الله علیه و آله است.

منبع: جلوه تاریخ در شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید. جلد اول. مقدمه کتاب.