پدیدآور: محمدعلی رضایی اصفهانی

مشخصات نشر: قم، مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی(ص)، 1393

شماره دیویی: م 575 ر 297/171

معرفی کتاب:

منطق تفسیر قرآن (4)؛ زبان قرآن، هرمنوتیک، فرهنگ زمانه پژوهشی است پیرامون روش پژوهش در تفسیر و علوم قرآن و مباحث جدید دانش تفسیر(فلسفه تفسیر).

منطق تفسیر قرآن (4)، «مبانى، قواعد، سنجه‌ها، روش‌ها، گرایش‌ها و شیوه تحقیق در تفسیر قرآن و مباحث جدید تفسیر (فلسفه تفسیر) که مراعات آن‌ها مى‌تواند از خطاى مفسران جلوگیرى کند» است. به‌عبارت‌دیگر، قواعد، ضوابط‍‌ و روش‌هاى استنباط‍‌ از قرآن کریم است که راه برداشت صحیح از قرآن را به جویندگان مى‌آموزد. بنابراین منطق تفسیر قرآن شامل موارد ذیل است: مبانى تفسیر؛ قواعد تفسیر؛ روش‌هاى تفسیرى؛ گرایش‌هاى تفسیرى؛ روش پژوهش در تفسیر و علوم قرآن و مباحث جدید دانش تفسیر(فلسفه تفسیر). نویسنده در «منطق تفسیر قرآن (1)» به موارد اول و دوم، در «منطق تفسیر قرآن (2)» به مورد سوم و چهارم و در«منطق تفسیر قرآن (3)» به مورد پنجم پرداخته و در «منطق تفسیر (4)»، کتاب پیش رو، به مورد ششم پرداخته است.

اهدافی که نویسنده در تدوین کتاب منطق تفسیر قرآن (4)، به دنبال آن بوده است، عبارتند از:

تبیین مباحث جدید تفسیر و علوم قرآن (فلسفه تفسیر)؛

نقد و بررسى دیدگاه‌ها؛

سامان‌دهى مباحث جدید تفسیر در قالب کتاب آموزشى.

کتاب با دو مقدمه از ناشر و پژوهشگاه بین‌المللی المصطفی(ص) آغاز و مطالب در پیشگفتار و چهار فصل، تنظیم شده است.

از جمله ویژگی‌های کتاب، عبارتند از:

1. تعریف و بررسى مباحث جدید دانش تفسیر و جداسازى آن‌ها و تبیین مرزهاى هر کدام؛

2. بهره‌گیرى از مطالب جدید مطرح‌شده در دانش تفسیر مانند نشانه‌شناسى، زبان‌شناسى، زبان قرآن، قرآن و فرهنگ زمانه و هرمنوتیک؛

3. توجه به روش‌هاى مطالعات تطبیقى قرآن با کتب مقدس دیگر و مباحث میان‌رشته‌اى تفسیر و دانش‌هاى جدید؛

4.ارائه مطالب متناسب با متن آموزشى؛

5. تدریس چندباره متن در مراکز آموزشى مختلف مانند جامعة المصطفى(ص) العالمیة و... و بازخوردگیرى آموزشى و اعمال آن‌ها در متن