پدیدآور: محمد علی اسدی نسب

مشخصات نشر: تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1401

مشخصات ظاهری: 484ص

رده بندی دیویی:  م 511 الف 297/15

معرفی کتاب:

مسلمانان به حکم مبانی اعتقادی خود، باید بین آموزه های عقلانی و تجربی و آموزه های وحیانی نوعی هماهنگی ایجاد نمایند تا در فکر و عمل به تضاد گرفتار نشوند. علم دینی می تواند تحقق بخش این هماهنگی باشد اما چنین امری نیازمند پیمودن مراحل مختلفی از جمله استحکام مبانی آن از منظر قرآن کریم است. منکران علوم انسانی اسلامی بدون لحاظ نسبتی که آموزه های قرآنی با علوم انسانی دارد، همواره مطالب ناسازگار با مبانی وحیانی را بیان می کنند. در کتاب « مبانی قرآن شناختی علم دینی با تاکید بر علوم انسانی اسلامی» ، نویسنده کوشیده است ظرفیت قرآن برای طرح اسلامی سازی علوم انسانی را با عنایت به سه مطلب اساسی اثبات نماید.

نخست آنکه علوم انسانی بشری دارای ضعف ها و نواقصی است و دیگر آنکه قرآن ظرفیت فراوان برای ورود به عرصه جامعه و علوم انسانی دارد و سوم آنکه می توان با تکیه بر اجتهاد کارآمد و موسع بین یافته های وحیانی و گزاره های ثابت شده علوم انسانی تلائمی سازنده و تعاملی منطقی ایجاد کرد و به علم انسانی اسلامی نائل آمد؛ از این رو به اثبات مبانی در چهار عرصه امکان، جواز، مطلوبیت و ضرورت علوم انسانی اسلامی با رویکرد و مستندهای قرآنی پرداخته شده است. 

کتاب« مبانی قرآن شناختی علم دینی با تاکید بر علوم انسانی اسلامی»  در دو بخش به رشته ی تحریر درآمده است: امکان علم دینی با رویکرد علوم انسانی ؛ ب مبانی مشترک، جواز مطلوبیت و ضرورت علم دینی

نویسنده کتاب « مبانی قرآن شناختی علم دینی با تاکید بر علوم انسانی اسلامی» تلاش کرده است با اتکای به قرآن کریم ضمن بیان مبانی علم دینی و بالاخص علوم انسانی اسلامی، به شبهات مربوطه نیز پاسخی مناسب داده شود.