محمد بن محمد بن نعمان، مشهور به شیخ مفید در11ذیقعده سال 336ق در عکبرا ( منطقه ای در 60 کیلومتری بغداد) متولد شد. پدر او معلم بود و به این سبب او را ابن المعلم نامیدند. وی در کودکی به همراه پدر به بغداد رفت و در حوزة بغداد به تحصیل پرداخت. برخی از مشایخ حدیثی او پیش از 12سالگی او رحلت کردند. وی در سن 19 سالگی از شیخ صدوق که در سال 355ق. به بغدادآمده بود حدیث شنید.

بیشتر اساتید او از محدثان یا متخصصان علم کلام هستند و فقها و مورخان در فهرست اساتید او چندان به چشم نمی خورد.

سطح بالای دانش شیخ مفید و قدرت او در مباحثه با مخالفان، موجب شهرت سریع وی شد و شاید از همین رو در سن جوانی به مفید ملقب گردید. او 35 ساله بود که رهبری شیعیان بغداد را به عهده گرفت.

مقام علمی و موقعیت اجتماعی او چنان بود که عضدالدوله امیر دانش دوست آل بویه به عیادت او می رفت و شفاعتش را در حق دیگران پذیرا می شد شیخ مفید در زمان مرگ عضدالدوله تنها 36 سال داشت او تمامی کتاب مخالفان را در حافظه خود داشت تا بتواند شبهه های آنان را پاسخ گوید.

وی همچنین در خانة خویش مجلس بحث و مناظره برپا می کرد در آن مجالس عالمان مذاهب گوناگون حضور می یافتند و او با تمامی آنان به بحث می پرداخت.

در ادامه کلیپ نمایشگاه مجازی از آثار شیخ مفید و منابع مرتبط با ایشان که در کتابخانه تخصصی علوم قرآن و حدیث موجود است را مشاهده می کنید.