حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: من اصعد الله الی الله خالص عبادته اهبط الله افضل مصلحته

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها: هر کس عبادت خالص خود را به سوی خداوند فرستد، خداوند نیز بهترین مصلحت را برای او نازل می کند.

عالم هستی بر قواعدی استوار شده است که شناخت آن ها، انسان را به زندگی بهتر رهنمون می سازد. علت و معلول، کنش و واکنش و روابط متقابل گوناگون از مهمترین قواعد حاکم بر عالم هستی و زندگی انسان است. رابطه خداوند و انسان نیز در همین چارچوب، قابل درک است. قرآن کریم مشحون از بیان این نوع روابط است. اگر کسی خدا را یاد کند، خدا او را یاد می کند. اگر کسی خدا را فراموش کند، خدا نیز او را فراموش می کند. اگر کسی به عهد خدا وفا کند، خداوند نیز به عهد آنها وفا می نماید. اگر تقوا پیشه کنید خداوند راه را باز می کند و کار را آسان می نماید. ده ها نمونه از آیات قرآن، روابط مختلفی بین خداوند و انسان، انسان با خداوند، انسان ها با یکدیگر و حتی انسان با طبیعت را بیان کرده است. آنچه در بیان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها آمده است در واقع مصداقی از قاعده کلی فوق و نمونه ای در کنار سایر نمونه ها می باشد.

اخلاص در عبادت، علت نزول رحمت خداوند است. یکی از اشکال آن است که اسباب و علل در زندگی انسان به نحوی در کنار یکدیگر قرار گیرند که نتیجه آن به مصلحت وی باشد. در این حدیث علاوه بر بیان اصل رابطه متقابل نکات دیگری نیز در درون این رابطه ملاحظه شده است. خالص ترین عبادت، بهترین مصلحت را به دنبال دارد به عبارت دیگر کیفیت رابطه نیز به وضع دو طرف رابطه بستگی دارد. از سوی دیگر براساس آیه شریفه " ان احسنتم احسنتم لانفسکم " انسان هر کار نیکی انجام دهد – که بهترین آن ها عبادت خالصانه است – در نهایت به خود نیکی می کند و منافع عمل ، به او بازگشت خواهد کرد.