در کتاب " سیری در نهج البلاغه" شهید مطهری بعد از این که استاد مطهری به اظهار نظرهایی که در قدیم در باب تاثیر و نفوذ کلام امیرالمومنین علی علیه السلام وجود داشته اشاره می کند، برخی اظهارنظرهای صاحب نظران عصر حاضر را نیز بیان می کند. به عنوان نمونه درباره نظر طه حسین در رابطه با جمله ای از نهج البلاغه چنین آورده است:
طه حسین، ادیب و نویسنده معروف مصری معاصر، در کتاب علی و بنوه داستان مردی را نقل می کند که در جریان جنگ جمل دچار تردید می شود، با خود می گوید چطور ممکن است شخصیت هایی لز طراز طلحه و زبیر بر خطا باشند؟ درد دل خود را با خود علی علیه السلام در میان می گذارد و از خود علی می پرسد که مگر ممکن است چنین شخصیت های عظیم بی سابقه ای بر خطا روند؟ علی علیه السلام به او می فرماید:
انَّکَ لَمَلبوس علیک. ان الحَقَّ و الباطِلَ لایُعرفان بِاَقدارِ الرجالِ، اِعرِفِ الحقَّ تَعرِف اَهلَهُ، وَ اعرِف الباطلُ تَعرِف اَهلَهُ
یعنی تو سخت در اشتباهی؟ تو کار واژگونه کرده ای. تو به جای این که حق و باطل را مقیاس عظمت و حقارت شخصیت ها قرار دهی، عظمت ها و حقارت ها را که قبلا با پندار خود فرض کرده ای، مقیاس حق و باطل قرار داده ای. تو می خواهی حق را با مقیاس افراد بشناسی! بر عکس رفتار کن. اول خود حق را بشناس، آن وقت اهل حق را خواهی شناخت؛ خود باطل را بشناس، آن وقت اهل باطل را خواهی شناخت. آن وقت دیگر اهمیت نمی دهی که چه کسی طرفدار حق است و چه کسی طرفدار باطل، و از خطابودن آن شخصیت ها در شگفت و تردید نخواهی بود.
طه حسین پس از نقل جمله های بالا می گوید:
من پس از وحی و سخن خدا، جوابی پرجلال تر و شیواتر از این جواب ندیده و نمی شناسم.
