در مورد استجابت دعا در حرم امام رضا علیه السلام در کتاب "منزلت زیارت: ویژگی ها و آداب زیارت امام رضا علیه السلام" چنین می خوانیم: حرم امام رضا علیه السلام قطعه ای از بهشت است. آن جا همواره کانون زیارت فرشتگان الهی و دل باختگان عارف و اولیای صالح است و در چنین مکانی، امید اجابت دعا می رود. محدثان و فقهای شیعه کثرت دعا و طلب حاجت را در حرم امام مستحب می دانند و به این روایت استناد می کنند: امام هادی علیه السلام درباره اجابت دعا و خواست زائران حرم علی­بن­موسی­الرضا علیه السلام می فرمایند: مَنْ كَانَتْ لَهُ إِلَى اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى حَاجَةٌ فَلْيَزُرْ قَبْرَ جَدِّيَ الرِّضَا علیه السلام بِطُوسَ وَ هُوَ عَلَى غُسْلٍ وَ لْيُصَلِّ عِنْدَ رَأْسِهِ رَكْعَتَيْنِ وَ لْيَسْأَلِ اللَّهَ حَاجَتَهُ فِي قُنُوتِهِ فَإِنَّهُ يَسْتَجِيبُ لَهُ مَا لَمْ يَسْأَلْ  مَأْثَما أَوْ قطعه رَحِمٍ ...

)هر کس به درگاه خدای تعالی حاجتی دارد، قبر جدّم حضرت رضا علیه‌السلام را در توس زیارت کند در حالی که که غسل کرده باشد. بالای سر آن حضرت، دو رکعت نماز بخواد و در قنوت نمازش، حاجت خود را بخواهد؛ خداوند اجابت می کند؛ (البته) تا وقتی که خواسته اش گناه یا قطع رحم( یعنی نفرین به خویشاوندان) نباشد. )

عارف سالک، ملکی تبریزی، با تعبیر زیبایی می گوید: " برای تمام بیماری های خود، از او طلب درمان می کنی و به جلب عطوفت او و طلب باران از ابر جود و رأفت او، حوایج خود را می خواهی. به یقین که او کریم ترین تمام خلایق است و بخشنده تر از هر جواد و کریم است."

در روایت آمده است: مردی مصری به نام حمزه، به قصد زیارت مشهدالرضا در توس، از مصر به مشهد مقدس آمد. غروب آفتاب بود. او پس از زیارت و نماز، در حرم ماند و گویا غیر از او کسی نبود. پس از نماز عشا، خادم آن قبر شریف خواست که او را بیر.ن کند و در حرم را ببندد. زائر مصری از خادم خواهش کرد که او را تنها در حرم واگذارد و بیرون نکند و در را ببندد. خادم پذیرفت. او نیز شروع به نمازگزاردن کرد. خسته شد. نشست و سر خود را روی دو زانو گذاشت که ساعتی استراحت کند. وقتی سرش را بلند کرد، روی دیوار روبه رویش تابلونوشته ای دید که گویا در همان ساعت نوشته شده بود! روی آن، این دو بیت شعر نقش بسته بود:

من سره ان یری قبرا برویته        یفرج الله عمن زاره کربه

فلیأت ذا القبر ان الله اسکنه         سلاله من نبی الله منتجبه

( کسی که دیدن قبری خشنودش می کند که به سبب زیارت آن، خداوند غم و حزن او را می گشاید ، پس بیاید در نزد این قبر، همانا در این قبر، خدا کسی را از دودمان رسول خدا ساکن گردانیده که از تبار پیامبر برگزیده است.)

او سپس برخاست و شروع به نمازخواندن کرد. پس از وقت سحر، دوباره سر بر زانو گذاشت و پس از اندکی استراحت، برخاست. وقتی به دیوار روبه رو نگریست، چیزی ندید! با طلوع صبح، در حرم را گشودند و او از آن جا بیرون آمد.