درباره اصحاب سِر امام رضا علیه السلام در کتاب حیات علمی امام رضا علیه السلام تالیف محمدباقر پورامینی چنین می خوانیم: در میان یاران معصومان علیهم السلام برخی یار خاص امام علیه السلام بودند و اصحاب سِر به شمار می آمدند. این به سبب شباهت هر چه بیشتر آنان به ائمه علیهم السلام در معرفت، عبودیت و پذیرش ولایت الهی است. بر این اساس، آنان تلاش می کردند قدم جای پای پیامبر صل الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السسلام نهند و در پی ایشان حرکت کنند. هر یک از اصحاب سِر، نشانه ای از اسلام ناب محمدی صل الله علیه و آله و عرفان ناب شیعی و آیتی از آیات خدا بودند. آنان صاحب روحی بزرگ بودند که توانستند در اثر جذبه و سلوک، چگونه زیستن و چگونه مردن را در ساحت حیاتی معنوی به خوبی نشان دهند.

یونس بن عبدالرحمن، فضل بن شاذان، زکریابن آدم، صفوان بن یحیی، عبدالعزیزبن مهتدی قمی و اباصلت هروی از انسان های نیکوسیرتی بودند که شاگرد خاص و رازدار امام رضا علیه السلام بودند. آنان در سایه تربیت امام، بصیرت و صبر، جهاد و اجتهاد و نیز عقل و عشق را در زندگی و شخصیت خویش به نمایش گذاشتند. عارفان مبارز، سالکان عدالت گستر، عالمان ربانی و مجاهدان ولایت مداری که به سبب آگاهی و بصیرت، رازداران ساحت اسلام ناب محمدی شدند. ثقلین را گرامی داشتند و قرآن و عترت را با تمام وجود درک و تجربه کردند. سربداران قبیله عشق و عرفان و قبله توحید و ولایت بودند و شراب شهود و شهادت را سر کشیدند تا به دیار حق نائل شوند.