پدیدآور: علی اصغر رضوانی

مشخصات نشر: قم: دفتر نشر معارف، 1389

مشخصات ظاهری: 85ص

شماره راهنما: الف587ر297/4172

اهل سنت واقعی( پرسش ها و پاسخ های دانشجویی) منظوراز این نام برای کتاب یعنی همان شیعیان اهل بیت(ع) می باشد. به بخشی از پاسخ های دفاع از مکتب اهل بیت(ع) می پردازد؛ پاسخ به پرسش‏هایی درباره شیعه، تاریخچه آن و عقاید شیعیان است. همان طور که می دانیم پیروان اهل بیت(ع) آموزه های دینی خود را از امامان معصوم(ع) گرفته اند که نزدیکترین افراد به پیامبر(ص) می باشندو از همه بیشتر به سنت پیامبر(ص) آشنا می باشند. در این کتاب که به صورت پرسش و پاسخ و مخصوص دانشجویان تدوین شده است به بیست و هشت سوال اساسی در موضوعات مربوط به شیعه اشاره شده و پاسخ تشریحی این سوالات نیز درج شده است. تاریخ شیعه، تأسیس شیعه جعفری، جریان اطلاق لفظ رافضی به شیعیان، مرجعیت فقهی اهل‏بیت (ع) از منظر شیعه و عقاید شیعیان درباره تربت امام حسین (ع)، شفاعت، عدالت صحابه، زیارت و ارتباط آن با توحید، گریه و عزاداری برای اهل‏بیت از جمله مهم‎ترین مباحث است که به صورت پرسش و پاسخ به تبیین آنها پرداخته شده و شبهات وهابیت در خصوص حرمت زیارت قبور اهل‏بیت نیز پاسخ داده شده است.

گزیده ای از کتاب

شفاعت در قرآن

آیا قرآن به مسئله شفاعت اشاره کرده است؟

آیات مربوط به شفاعت را می توان بر چند دسته تقسیم نمود:

الف) آیاتی که شفاعت را نفی می کنند: « ای اهل ایمان! از آنچه روزیشما کردیم، انفاق کنید پیش از آن که روزی بیاید که نه خرید و فروشی هست و نه دوستی و شفاعتی به کار آید و کافران در آن روز درمیابند که به خود ستم کردند.»(بقره،254)

ب) اختصاص شفاعت به خداوند: بگو(ای پیامبر!) شفاعت تنها از آن خداست که مالک زمین و آسمان هاست و پس از مرگ، بازگشت همه شما به سوی اوست.» ( زمر، آیه 44)

ج) شفاعت مشروط برای غیر خدا: « هیچ شفیعی جز به اجازه او نخواهد بود.» ( یونس، 3) و در آیه ای در سوره دیگر می فرماید: «و نفع نمی دهد شفاعت نزد خدا مگر برای کسی که خداوند به او اذن دهد.» ( سبا، 23)

مقتضای جمع بین آیات این است؛ شفاعت تنها برای خداوند سزاوار است و کسانی که به اذن و اجازه شفاعت می دهد. بدیهی است خداوند به کسانی اجازه شفاعت می دهد که پیامبر و یا از اولیای الهی باشند و مورد رضایت خداوند باشند.

حقیقت شفاعت چیست؟ برای روشن شدن مطلب و این که درخواست شفاعت از پیامبر(ص) و دیگر اولیای الهی کار باطلی نیست، به دو نکته اشاره می کنیم:

 1- این که طلب شفاعت همان طلب دعا است.

2- این که طلب دعا از صالحان کاری پسندیده و رایج در میان مسلمانان در طول تاریخ بوده است.

شفاعت پیامبر(ص) و سایر شفیعان در حقیقت درخواست آنان از خداوند سبحان برای گناه کاران است و خدای سبحان به آنان اذن داده تا در ظرفیت های خاص برای مردم دعا کنند، و در همان موارد نیز، استجابت دعا را ضمانت کرده است و لذا آنان در غیر مواردی که داده شده، دعا نمی کنند و معنای جمله « یا وجیها عندالله اشفع لنا عندالله» همین است.