پدید آوز: مرتضی قشقایی

مشخصات نشر:قم: نجم الهدی،1402

مشخصات ظاهری: 264ص

شماره راهنما: ت656ق297/44

کتاب تبیین آیات تناقض نمای قیامت، در دو بخش سامان یافته است: بخش اول ناظر به مفهوم شناسی و واژگان کلیدی و پرکاربرد در این اثر است و بخش دوم  در قالب 10 نوشتار، به بیان آیات تناقض نما در باب قیامت اختصاص دارد. در هر نوشتار ابتدا آیه مورد بحث ارائه و شبهه و محل بحث تبیین گردیده است و سپس در مقام پاسخ گویی و نقد به آن شبهه، با استناد به آیات قرآن مجید پرداخته شده است.آنچه  این نوشتار رااز دیگر موارد متمایز می کند، این است که در این جا فقط شبهات مربوط به قیامت مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. تا بتوان آن را به صورت موضوعی نقد و بررسی نموده و به همه موارد پاسخ داده شود.

گزیده ای از این شبهات

چگونگی فراموشی خداوند برای مجرمان

یکی از موضوعاتی  که در این اثر به طرح شبهات آن پرداخته است: چگونگی فراموشی خداوند برای مجرمان است. در برخی آیات و روایات، خدا فراموشی و نسیان نسبت به خداوند، به عنوان علت و منشا خود فراموشی و نسیان خویشتن معرفی شده است. « و هم چون کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آن ها را به خود فراموشی گرفتار کرد، آنها فاسقان اند.» (سوره حشر، آیه 59) و نیز در آیه 20 سوره طه داریم آن گونه که آیات من برای تو آمد، و تو آنها را فراموش کردی؛ امروز نیز تو فراموش خواهی شد. از این رو در ارتباط با این واقعیت قرآنی، عده ای این موضوع و مطلب را زیر سئوال برده و آن را جزو آیات متناقض در قرآن کریم بیان نموده اند.

در قرآن کریم در ارتباط با فراموشی، چند مطلب بیان شده است؛ نخست انسان خودرا فراموش می کند؛ سپس انسان خدا را فراموش می کند؛ در آخر، خداوند انسان را فراموش می کند. که این سه بحث در طول یکدیگر قرار دارند. خداوند انسان هایی که او را فراموش کنند، از خویشتن خویش می گیرد و چون این ها با این کار خود آنچه مورد رضای پروردگار باشد، انجام نمی دهند، لذا خداوند آنها را فراموش می کند و سبب محروم شدن از لطف و رحمت الهی می شوند. پس در فرهنگ قرآنی، در صورتی که علت فراموشی عمدی، انسان باشد؛ یعنی لقای پروردگار را ترک کرده است، اما اگر فراموشی به خداوند نسبت داده شده، منظور رها کردن و تناسی و تغافل و خوار نمودن مجرمان است.