پدیدآور: شیخ اکبر محی الدین ابن عربی/ شرح توضییح علی باقری

مشخصات نشر: تهران: : پازينه، ، ۱۳۸۷

مشخصات ظاهری: 344ص

رده بندی دیویی:ب ش/ الف167الف 297/83

معرفی کتاب:

" جهان در پناه يازده اسم اعظم: شرح کتاب الاسری الي مقام الاسري عارف شيخ اکبر محي الدين ابن عربي /" شرح و توضيح علي باقري. این کتاب در چند بخش تدوین شده است بخش اول که به نوعی مقدمه کتاب محسوب می شود از باب سفر قلب و عین الیقین و صفت روح کلی، باب حقیقت، باب عقل به باب نفس مطمئنه ختم می شود. بخش دوم، مراحل مختلف سیر در آسمانهای هفتگانه معناست. بخش سوم، موقعیت ها و مکانهای عالی در سیرو تکامل روح و نفس بشری است. تا به بخش مناجات می رسد معمولا تصور می شود که مناجات فقط مخصوص بندگان است امّا در این کتاب در برخی موارد جملات مستقیم از سوی حضرت خداوند نقل شده و این معنای اصلی مناجات را بیان می دارد. مناجات یعنی این که کسی، دیگری را به سوی خود دعوت کند، و این می تواند هم از سوی بنده به خداوند یا به عکس باشد. بنابراین در بسیاری از مناجات ها خطاب و پیام از سوی خداوند منان است. در بخش آخر اشارات آدمیه، موسویه، عیسویه، ابراهییه، یوسفیه، محمدیه است در این بخش نکته ها و تذکرهایی هست که می بایست به آنها توجه می شد و به عبارتی این نکات نشانه و مشخصه ای از آن بزرگواران است. نکته مهم دیگری که در این کتاب وجود دارد، اشارات و بیاناتی است که در باب مقام حضرت علی (ع)حضرت فاطمه زهرا (س) و نیز شأن و جایگاه عظیم امام همام بزرگوار حضرت صاحب(عج) بیان شده است. در شرح کتاب حالات و موقعیت هایی بود که قابلیت بیان عام آن وجود ندارد، تنها می توان اشاره کرد که اساس کار در شرح این کتاب شریف همان بوده است که جناب محی الدین با آن جوان داشته است. جناب محی الدین عربی پس از ورود به دمشق در یکی از مساجد با جوانی خوش سیما روبرو شد که نام وی محمد و تنها فرزند خانواده ای متدین بوده است. پدر او وضع متوسطی داشته و در بازار با شغل ساختن دلو و سطل، امرار معاش کرده است. محمد در آن ایام کلاس های تعلیم و تفسیر قرآن داشته، که جناب محی الدین هم بعد از آشنایی با او در برخی جلسات شرکت می کند. در آنجا تصور می کند که آن جوان چندان قدرتمند نیست، امّا پس از بجث های خصوصی، پی به عوالم معنوی او می برد، آن جوان محی الدین را سیر می دهد. محی الدین در آن زمان ناچار است کتاب را به نوعی بنویسد که تصور شود بحث ها مربوط به اوست. اما این بحث ها عمدتا مربوط به آن جوان و یکی از اولیای الهی در دوره های بعد بوده است.