پدیدآور: مریم قبادی، هادی رهنما، مریم برادرانحقیر
مشخصات نشر: تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۴۰۲.
مشخصات ظاهری: ۲۲۷ ص.: جدول، نمودار.
شماره دیویی: پ 374 ق 371/0770955
معرفی کتاب:
در مقدمه کتاب « پژوهشی در تاریخ نهاد دانشگاهی علوم قرآن و حدیث» چنین می خوانیم: نامگذاری رشته " علوم قرآن و حدیث" بر اساس نام متون مقدس، این دریافت و انظار عمومی را پدید آورده است که کار ویژه و متمایز این رشته، آشنایی با قرآن و حدیث است. بالطبع، سیاستگذاران علمی و فرهنگی نیز به این حوزه از آموزش عالی، نگاهی فراتر از یک « رشته دانشگاهی» داشته اند. در دهه نخست حیات رشته، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، هدفگذاری اساسی این رشته « تربیت نیروی انسانی و کارگزار آشنا با معارف اسلامی» بوده است، با این نگاه که توسعه دانش در حوزه معارف اسلامی، نه مسئولیت دانشگاه که کار ویژه حوزه های علمیه است.
در ادامه حیات رشته نیز، به تبع زمینه های عاطفی و انتظارات عمومی نزد جامعه مخاطبان، سامانه آموزشی و پژوهشی رشته به سوی تفسیر و دریافت آموزه های قرآن و حدیث گرایش پیدا کرده و از علم گرایی و تخصص گرایی در مواجهه با مسائل تاریخی قرآن و حدیث فاصله گرفته است. نتیجه چنین وضعیتی، در سطح اجتماعی و نهادی، قوام نیافتن اجتماع علمی « علوم قرآن و حدیث ایران» بوده است.
در کتاب « پژوهشی در تاریخ نهاد دانشگاهی علوم قرآن و حدیث» ضمن بررسی تاریخ تحولات رشته در گذر سی ساله 1365 تا 1395، در پژوهشی پیمایشی، توانمندی های حرفه ای و نگرشی دانش آموختگان رشته نیز بررسی شده است.
کتاب « پژوهشی در تاریخ نهاد دانشگاهی علوم قرآن و حدیث» در 6 فصل با عناوین مروری بر تاریخچه پیدایی و حیات رشته علوم قرآن و حدیث؛ سیر تحولات برنامه های آموزشی رشته علوم قرآن و حدیث؛ نمایی از نهادهای علمی-اجتماعی در حوزه علوم قرآن و حدیث؛ دانش آموختگان رشته علوم قرآن و حدیث در آیینه آمار؛ وضعیت شایستگی و توانمندی دانش آموختگان رشته علوم قرآن و حدیث؛ پیشنهادها و چشم اندازها تدوین شده است.
کتاب « پژوهشی در تاریخ نهاد دانشگاهی علوم قرآن و حدیث» در کتابخانه تخصصی علوم قرآن و حدیثآستان قدس رضوی نیز موجود می باشد.