مولف: آیت الله مجتبی تهرانی

مشخصات نشر: تهران، موسسه فرهنگی پژوهشی مصابیح الهدی، 1398

تعداد صفحات: 184 صفحه

شماره دیوئی: د 898 ت 297/634

معرفی کتاب

بسیاری از گناهان رایج، به دلیل آگاه نبودن انسان از مختصات آنها در میان جامعه رواج پیدا می‌کند. یکی از این گناهان که دامنه آن گسترده است دروغ است. شاید بسیاری از کسانی که دروغ می‌گویند یا به بهانه‌های واهی یا جهل ندانند که دروغگو هستند. همچنین بسیاری در دام دروغ مصلحت‌آمیز گرفتار می‌شوند. کتاب حاضر، شامل یازده جلسه از سخنرانیهای استادآیت الله مجتبی تهرانی در مورد دروغ می باشد. در این کتاب تعریف لغوی دروغ، گناه کبیره بودن آن، استثنائات دروغ و شرایط و اقسام آن بررسی شده است. با توجه به جایگاه فقهی، اخلاقی و عرفانی استاد آقا تهرانی، این کتاب رساله‌ای کامل و نادر در رابطه با دروغ، کلید بدی‌ها می‌باشد که مطالعه آن برای تمامی سطوح علمی و اقشار مختلف جامعه، امری حیاتی و ضروری می‌باشد.

گزیده ای از کتاب

دروغ، هُل دادن است. اگر در قالب علمیِ فلسفی بخواهم بگویم، فرض کنید که آتش سوزندگی دارد. اگر بخواهیم شیئی را بسوزانیم آن را -اگر خیس نباشد- روی آتش می‌گذاریم و می‌سوزد. امّا اگر شئ خیس باشد، نمی سوزاند. خیس کردن تخته، مانع می‌شود که بسوزد. این قوای فاضلۀ الهیّه که به ودیعه در انسان نهادینه شده است، مثل این می‌ماند که جلوی حرارت اضافی آتش را می‌گیرد که نسوزاند. اگر این مانع که آب و نم بود برطرف شود، آتش بر طبق همان شعلۀ معتدل خودش می سوزاند. امّا اگر این کار را نکردیم، بلکه آمدیم در آتش فوت کردیم، یا در آن هیزم گذاشتیم، شعله را زیاد کردیم و تحریک کردیم، این حالت متفاوت از برطرف کردن آب است. دروغ شهوت، غضب و وهم را تحریک و تهییج می‌کند و به سمت عمل خلاف می کشاند.