امام هشتم علیه السلام

خیانت مامون به امام هشتم علیه السلام مظهر کامل همه خیانت های عباسیان و اوج قوس صعودی این خیانت هاست. مهمترین گره این است که چرا مامون به ظاهر خواهان تفویض خلافت خود به امام شده بود؟ او که برای رسیدن به قدرت مطلق، برادرکشی کرد چرا می خواست از قدرت خود در برابر امام بگذرد؟ آیا عاشق امام شده بود یا دیوانه شده بود؟ و یا از سلطنت توبه کرده بود؟ پاسخ این سوالات خیر است، در واقع او نه عاشق، نه دیوانه و نه تواب بود. مامون در رابطه با امامت و امامان اسلام و امت دست به یک نوآوری زد. کار مامون در حقیقت همان کار یزید بود، البته با هوشیاری بیشتر و پیچیدگی افزون تر. مامون می خواست کاری را که یزید در کربلا با قدرت سخت انجام داد و با مقاومت یک خواهر و برادر از اهل بیت پیامبر و یارانش رو به رو شد و شکست خورد، با قدرت نرم انجام دهد، ولی او نیز با مقاومت یک خواهر و برادر از اهل بیت پیامبر و یارانشان رو به رو شد و شکست خورد. دشمنی با امام علی بن موسی الرضا علیه السلام دقیقا به معنای دشمنی با موج سوم انقلاب حضرت محمد صلی الله علیه، فرهنگ و مقاومت اسلامی، اعتماد به نفس انقلابی فرهیختگان خودآگاه و خدا آگاه، سنت های اسلام ناب و تشیع محمدی و آرمان انقلاب جهانی اسلام بود. مامون با خیانت به امام هشتم علیه السلام و به شهادت رسانیدن او، به این همه، خیانت کرد.

بخشی از کتاب :« امام هشتم علیه السلام و بازی بزرگ عباسیان» را خواندیم.

درباره حضرت رضا علیه السلام آثار گران سنگی به زبان‌های مختلف از جمله زبان فارسی منتشر شده ولی کتاب حاضر از منظر نسبتاً تازه‌ای به زندگانی امام هشتم علیه السلام پرداخته و این نگاه، آن را با سایر آثار متفاوت کرده است.

این اثر در ۴ فصل به موضوعات زیر می پردازد:

دومین بازی بزرگ در تاریخ اسلام

نهاد امامت، عباسیان و امام هشتم علیه السلام

امام هشتم علیه السلام پایائی و پویایی انقلاب جهانی اسلامی

خیانت‌های عباسیان