پدیدآور: محمدحسین خانی، اعظم بابا خانیاه

مشخصات نشر: قزوین: نشر پرک، 1402

مشخصات ظاهری: 150ص

شماره دیویی: م 564 ح 297/9515

معرفی کتاب:

در کتاب « مفهوم زهد در نهج البلاغه در قیاس با عهد عتیق»، واژه زهد را اینگونه تعریف کرده است، زهد از جمله مفاهیمی است که در نهج البلاغه تعریف روشنی از ان ارائه شده و یک جا به نقل از قرآن کریم به معنای افسوس نخوردن بر امکانات از دست رفته و مغرور نشدن بر فرحناکی به دست آمده، تعریف شده است و در جای دیگر به کوتاهی آرزو، شکرگزاری به هنگام برخورداری از نعمتها و پرهیز از محرمات خدا معنا شده است.

فهرست موضوعات کتاب « مفهوم زهد در نهج البلاغه در قیاس با عهد عتیق» به شرح ذیل می باشد:

- مبانی خداشناسی زهد ( مبتنی بودن حیات انسانی بر اصل خداباوری ، کرامت انسان، هدف مندی حیات انسانی به تبع کل هستی)

- زهد در کلام امیرالمومنین امام علی (ع) ( با تاکید بر نهج البلاغه): ( دنیاگریزی نکوهیده «زهدخداترسان»، دنیاگریزی متهجدانه « زهد امیدواران»، دنیاگریزی پسندیده« زهد عارفان»)

- مراتب زهد

- آثار زهد( ساده زیستی، قناعت ورزی، بی نیازی از اموال مردم، حق پذیری و حق پرستی، آسودگی خاطر، شناخت عیوب دنیا، دوست داشتن مومنان، افزایش خودآگاهی و بصیرت، علم مداری و هدایت طلبی، درک وضعیت محرومان، ........)

- موانع زهدورزی ( حب بیش از حد دنیا، حرص و طمع نسبت به دنیا و .......)

- وجوه تفاوت زهدپیشگی در اسلام و عهد عتیق

- مباحث موجود در نهج البلاغه در باب زهد ( شناخت عیوب؛ نداشتن حب بیش از حد به دنیا و .......)

کتاب « مفهوم زهد در نهج البلاغه در قیاس با عهد عتیق» در تالار تخصصی علوم قرآن و حدیث کتابخانه مرکزی آستان قدس موجود می باشد.