پدیدآور: ابوطالب نصیری

مشخصات نشر: قم: مرکز فقهی ائمه اطهار(ع)، 1402

مشخصات ظاهری:104ص

رده بندی دیویی: الف472ن297/353

معرفی کتاب

کتاب ادب اذان و اقامه به ادبیات کاربردی با محوریت فرازهای نورانی اذان و اقامه که در آن هشت بند موجود در اذان و اقامه از نگاه ادبی و به صورت دقیق و جامع مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است و کار در هر کدام از فرازها در پنج مرحله و به ترتیب ذیل انجام شده است:

1- لغت شناسی(بررسی واژگان)

2- تحلیل صرفی( تجزیه مفردات)

3- تحلیل نحوی( ترکیب و اعراب)

4- بلاغت کاربردی(نکته های ناب)

5- جمع بندی( نظر پژوهشی)

اذان صدایی است که ما را به حضور در محضر یار و نشستن بر سر سفره پر برکت پروردگار فرا می خواند؛ مارا سزاست تا جایی که جان داریم و هر چه در توان داریم درراه نشر آن بگذاریم؛ به امید آن که باورهایمان بارور گردد و خداوند، دل های سخت ما را نرم و جان های سرد ما را گرم گرداند.

اقامه به پا داشتن و نشانه بر پا شدن نماز است؛ برماست که به سوی نماز بشتابیم و آن را به پا داریم.

گزیده ای از کتاب

همه چیزهایی که در ترجمه لغوی «فلاح» گفته شده است با بحث ما سازگاری دارد چون نماز در مسیر باقی ماندن در کار خوب یاری می کند و باعث کامیابی و رستگاری و راه رسیدن به خوشبختی است و با آرامش برخاسته از نماز به رفاه می رسیم و رهایی از نفس و شیطان هم نصیب ما می شود و رنج و سختی هم برای دستیابی به زندگی گوارا وجود دارد.مصدر ثلاثی مجرد و اسم مصدر بابافعال در آن، موافق مبانی علم لغت و دانش صرف بوده و قابل قبول است. با توجه به آنچه که در تبیین «ال» عهد ذهنی و «اَل» استغراق افراد جنس در بخش تحلیل صرفی آوردیم، عهد ذهنی دارای احتمال بیشتری است هر چند که استغراق افراد جنس هم محتمل است. هر آنچه که درباره «حَی» و « عَلی» در فراز قبلی گفتیم در این فراز هم صادق است. برتری « حی علی الفلاح » بر « حی الی الفلاح» و فرق میان « حی علی الفلاح» و « عجلوابالفلاح» هم روشن و واضح است. رابطه صلاه و فلاح هم سببی مسببی است و مَجاز در حذف و مَجاز در اسناد، قوی تر از مجاز در کلمه است چون بسیاری از ادباء و مفسرین در موارد مشابه ما نحن فیه به مجاز در کلمه اشاره نکرده اند.