پدیدآور: کارگروه محتوایی، کارگروه محتوایی،

[آستان قدس رضوی، موسسه خدمات مشاوره‌ای جوانان و پژوهش‌های اجتماعی]

مشخصات نشر: مشهد : بهار اندیشه‏‫، 1402.

مشخصات ظاهری: 88ص

رده بندی دیویی : ح 285م 72/ 297

کتاب نور خدا  با نگاهی فراتر از روایت های  تاریخی و ظاهری، امام حسین (ع) را شخصیتی  فرازمانی و فرامکانی معرفی می‌کند. و به جنبه های معنوی زندگی امان حسین (ع) و حادثه کربلا می پردازد.

برگرفته از متن:

در کوچه پس کوچه های مدینه، هنوز بودند کسانی که صدای خنده های ریحانه نبی را به خاطر داشتند. مدینه خوب اشک ها و لبخند های حسین را به خاطر دارد. آن ها که وارث علی را دست در دست پیامبر عشق دیده بودند اشک ها و لبخند های او را چونان کودکان دیگر تصور می کردند؛ خشم پیامبر از غم اورا، تنها یک خشم پدرانه.

و چقدر غافلند آنان که لبخند خدا را در چهره حسین نمی بینند؛ آن ها که حسین را فرزند خاک می دانند و نه امیر افلاک! حسین پا بر زمین دارد اما، دیده اش همیشه رو به حضرت پروردگار باز می شود. او که محل نزول مشئیت الهی است، فراتر از هر آنچه که بو و نشانی از عالم خاک داشته باشد، فراتر از تمام مخلوقات، دل را به دلبر سپرده است، جان را به جانان! این عادات مردمان خانه وحی است، ذوب شدن در معشوق، فانی شدن در خدا، مشق هر شب فرزندان فاطمه است. آری، آنان که جبرئیل سفره دارشان، و میکائیل روزی خوارشان بود، لبخندهایشان می شود لبخند خدا، و اخم هایشان، همام غضب رحمن است! " سلام بر تو ای فرزند رسول خدا، سلام بر توای فرزند امیر مومنان، سلام بر تو ای اباعبدالله! سلام بر تو ای سید جوانان اهل بهشت و رحمت و برکات خداوند بر تو باد!سلام بر تو ای کسی که رضایتش رضایت خداوند است و خشمش خشم پروردگارهستی بخش"

او که چنین فنای در خالق خویش را با تمام وجود لمس نموده است و وجود او را در عالم منحصر در حضرت معشوق می بیند؛ او که به تمام منیت ها پشت پا زده و سراسر وجودش رنگ خدایی گرفته است.