پدیدآور: عارفه داودی؛ فتحیه فتاحی زاده
مشخصات نشر: قم: موسسه فرهنگی طه، کتاب طه، ۱۳۹۸.
مشخصات ظاهری: [۱۱۲] ص.: نمودار
شماره دیویی: د ن/ ص 845 ع 297/772
معرفی کتاب:
در مقدمه کتاب « بینامتنیت قرآن کریم و صحیفه سجادیه» چنین می خوانیم: یکی از مباحث مهم نقد متن بررسی روابط بینامتنی است. بر اساس بینامتنیت ( intertextuality) ، هر متنی ناظر به متون پیرامون خود است و انواع و اقسام رابطه ادبی را با آن ها دارد. به تعبیر دیگر متن ها از خلأ زاده نمی شوند و با متون پیش از خود ارتباط بینامتنی دارند.
بررسی متون مقدس با روش های نقد متن جدید افق های نویی را در فهم بهتر این متون می گشاید. کتاب « بینامتنیت قرآن کریم و صحیفه سجادیه » کوشیده است تا بر اساس رویکرد بینامتنی، دعای اول تا هفتم صحیفه سجادیه را با آیات الهی مقایسه و میزان اثرپذیری آن ها را از قرآن تبیین کند.
کتاب حاضر در چهار فصل با عناوین ذیل به نگارش درآمده است:
تمهیدات؛ بینامتنیت ساختاری؛ بینامتنیت واژگانی، بینامتنیت مضمونی
در بخش دیگری از کتاب چنین می خوانیم: صحیفه سجادیه از کتاب های ارزنده معرفتی و معتبر میراث شیعی است که به سبب ناشناخته ماندن دو راوی نخست آن، متوکل بن هارون و عمیربن متوکل، نمی توان سند آن را از دیدگاه علم رجال صحیح خواند. راهکار شناخته شده برای تقویت چنین احادیثی، گردآوری قرینه هایی است که متن را تقویت کند و نسبت کتاب به گوینده را محکم تر نماید؛ یکی از قرینه ها عرضه دعاهای صحیفه سجادیه به قرآن کریم است؛ لذا این نوشتار به بررسی دعای اول تا هفتم با رویکرد بینامتنی می پردازد و پس از ارزیابی دعا بر اساس اصول و قواعد این نظریه، بر آن است تا میزان اثرپذیری آن را از آیات تبیین کند و اثربخشی ادعیه توسط کلام الاهی را در بالاترین سطح بینامتنیت یعنی به کارگیری الفاظ و معنا در بافتی نو و فضایی جدید برای خوانندگان به تصویر کشد؛ تا از این طریق بر درستی انتساب این ادعیه به حضرت سیدالساجدین دست یابد.