درگوشی های عاشقانه

وسط شلوغی دنیا، وسط این همه سر و صدا و قیل و قال، یک هو دلت می گیرد؛ یادت می آید چقدر دلت گرفته! چند وقت است حالت خوب نیست. روزها آمدند و رفتند؛ اما زندگی نکردی! تازه حس می کنی روزمرگی هایت، یک جای خالی بزرگ دارند. چیزی کم است از جنس زلالی و لطافت، از تبار ناب بودن و اصالت، چیزی مثل درگوشی های عاشقانه، یک خلوت با خودِ خود بی نهایت!
درگوشی های عاشقانه، ترجمه ی روان مناجات خمس عشر امام سجاد علیه السلام است که می تواند روح انسان را تازه کند و جانی تازه در آن بدمد. بخشی از مناجات المحبین که در کتاب درگوشی های عاشقانه آمده است را با هم می خوانیم:

جایگاهی راستین را نزدیک خودت برایشان تعیین کردی، از میان همه آنان را با خودت آشنا کردی، به آنها لیاقت عبادت دادی، دلشان را دیوانه خاطرخواهی ات کردی، برای تماشایت انتخابشان کردی، دلشان را برای خودت یکدله کردی، و دلشان را برای عشقت خالی کردی، کاری کردی خواهان چیزی شوند که پیش توست، یادت را به دلشان انداختی، شور شکرگزاری از خودت را درونشان کاشتی، به اطاعتت مشغولشان کردی، آنها را به آفریدگان نیکت تبدیل کردی، برای حرف‌های در گوشی با خودت انتخابشان کردی، و از آنها گرفتی هر چیزی را که آنها را از تو می‌گرفت.

خدایا جزو کسانی قرارمان بده که عادتشان آرام گرفتن به تو و شوق به توست، روزگارشان آه و ناله عاشقانه شده، در برابر بزرگی تو پیشانی بر زمین گذاشته‌اند، چشم‌هایشان برای خدمتگزاری به تو بی‌خواب است، اشک‌هایشان از ترس تو راه افتاده، قلب‌هایشان به عشق تو گره خورده و دل‌هایشان از هیبت تو از جا کنده شده است...