در بخشی از کتاب « نسیم رمضان» تالیف محمد علی انصاری ذیل عنوان « برکت، رحمت و مغفرت، تحفه رمضان» چنین می خوانیم:  رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید رمضان با خود برکت، رحمت و مغفرت می آورد. کلمه برکت به معنای خیر پایدار و مداوم است و عنایت و خیر ثابت را برکت می گویند. پس اولین نکته این است که رمضان با خیر می آید، آن هم خیری که پایدار است و می تواند اثرات سودمند آن در بقیه ایام نیز با ما همراه باشد. فیضی که می تواند پاسخگوی نیازهای ما در مابقی ایام و ماه های سال نیز باشد. رمضان توشه ای را به انسان ها ارزانی می دارد که برای تمام سال آنان را تغذیه و پشتیبانی معنوی می نماید و این مفهوم خیر و برکت ماه رمضان است.

سپس فرمود «والرحمة»، رمضان همراه با رحمت و لطف و عنایت الهی می آید. رمضان پیام آور رحمت، مهربانی و لطف است. در رمضان سخن از قهر و غضب الهی نیست، بلکه فرصتی است تا انسان ها با رحمت حق آشتی کنند.

رسول مکرم صلی الله علیه و آله ابتدا سخن از برکت و خیر فرمود آنگاه به دنبال آن تقارن خیر و رحمت را مطرح می کند، برکتی که همراه با مهربانی و لطف حق است و در سراسر آن نرمش و عطوفت الهی موج می زند. آنگاه فرمود «والمغفرة»، شهرالله با خود مغفرت می آورد، رمضان حامل مغفرت بی شائبه گسترده الهی بر مخلوقات است.

عموم انسان ها به دنبال ذکر خیر و رحمت، نگران کاستی ها و نقصان خویش می شوند و دغدغه و نگرانی خاطرشان این است که هر چند از ناحیه فیاض و موجب فیض، کاستی نیست اما قابل و دریافت کننده فیض است که مشکل دارد و نمی تواند آن را به طور کامل دریافت نماید.

هر چه هست از قامت ناساز بی اندام ماست

ورنه تشریف تو بر بالای کس کوتاه نیست

رمضان خیر و برکت می آورد لیکن ما لیاقت وصول به این خیر و برکت را نداریم لذا نبی مکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «والمغفره»، رمضان ماه غفران و عدم نگرانی از گذشته است. خطاپوشی حضرت حق در این ماه به اوج می رسد و کرانه های عفو شامل حال طوفان زدگان دریای معاصی است.

رسول مکرم صلی الله علیه و آله با ذکر کلمه مغفرت الله همه دل ها را به خیر و رحمت رمضان متوجه و امیدوار می فرماید