پایان نامه کارشناسی ارشد فلسفه و کلام اسلامی

نگارنده: حسن افشاری

استاد راهنما: داود حیدری

رده بندی دیویی: الف646الف297/957

چکیده

شناخت خداوند از اهمیت ویژه ای برخوردار است و از آنجایی که ذات خداوند برای ما شناخته شده نیست لذا یکی از طرق شناخت خداوند، شناختن صفات او می باشد. در یک تقسیم بندی، صفات خداوند به صفات ذات و صفات فعل تقسیم می شوند، برای مثال علم از صفات ذات و رازق از صفات فعل خداوند است. بحث ما در این نوشتار بحث از یکی از صفات خداوند یعنی اراده است. آنچه مسلم است این است که صفت مرید بر خداوند اطلاق می شود اما آنچه مورد اختلاف است این است که اراده صفت ذات خداوند است یا صفت فعل؟ آنچه از ظاهر روایات ائمه معصومین بر می آید این است که اراده، صفت فعل است. اما بیشتر فیلسوفان مسلمان اراده را صفت ذات خداوند و آن را عین علم خداوند به نظام احسن از آن جهت که مقتضای ذات اوست می دانند. از این میان مرحوم علامه طباطبایی اراده خداوند را صفت فعل می دانند که کلام ایشان مورد نقد قرار خواهد گرفت و در وجه جمع بین روایات و کلام فیلسوفان که تناقض ظاهری دارد باید گفت که اراده خداوند دارای دو مرتبه و مقام است؛ مقام ذات و مقام فعل آنچه روایات در مورد اراده الهی بیان کرده اند مربوط به اراده در مقام فعل است و آنچه فلاسفه مسلمان بیان کرده اند مربوط به اراده در مقام ذات است.

کلیدواژه ها: صفت ذات، صفت فعل ،اراده، روایات امام رضا علیه السلام.

پایان نامه«اراده ی الهی نزد حکمای اسلامیبا تاثیر پذیری از روایات امام رضاعلیه السلام» در کتابخانه مرکزی آستان قدس کتابخانه تخصصی علوم قرآن و حدیث موجود می باشد.