در بخشی از کتاب « عشق خدا: چرا و چگونه؟» که توسط انتشارات موسسه خدمات مشاوره ای و پژوهش های اجتماعی آستان قدس رضوی به چاپ رسیده است ذیل عنوان « مومن با دنیا انسی ندارد» چنین می خوانیم:
مومن با دنیا کاملا بیگانه شده و با دنیا هیچ انسی ندارد، نه اینکه دنیا را ترک کرده و به دنبال آن نمی رود بلکه از باب وظیفه و به مقداری که خدا امر فرموده به دنبال دنیا می رود و آن هم با چاشنی محبت خدا. همانطور که ائمه علیهم السلام اهل حفر قنات و باغداری و کشاورزی بودند ولی از باب وظیفه و با عشق خدا کار و تلاش می کردند.
کاسب که صبح مغازه اش را باز می کند، می تواند کرکره های مغازه را به نیت کسب مال و ثروت بالا بدهد و مشغول به کار شود و می تواند کرکره های مغازه را با عشق خدا بالا بدهد و بگوید خدایا چون دوستت دارم و تو امر فرمودی دنبال کار بروم با نام و یاد تو این کار را انجام می دهم . قطعا هر کدام از این نیت ها ملکوت و آخرت و عاقبت جداگانه ای دارد .
پس مومن بایستی محبت دنیا را از خود دور کند . برای این کار بزرگان فرموده اند انسان با خودش بیندیشد و انواع محبت های دنیا که در وجودش هست و او را فرا گرفته را با خود مرور کند، این محبت ها به قدری اطراف انسان را گرفته که انسان نسبت به آن ها دچار غفلت می شود و حواسش نیست که به آنها وابسته و دلبسته شده است . راهکار، داشتن مراقبه و محاسبه و مجاهده است .
فرض کنید وسیله ای می خرید که آن را خیلی دوست دارید. گاهی این دوست داشتن مقدمه رضای خداست یا خدا دوست دارد آن وسیله را داشته باشید و از آن استفاده کنید و امکان آن که آن وسیله را کنار بگذارید نیست مثل بعضی از وسایل ضروری زندگی های امروزی مانند گاز و یخچال و امثال اینها . در اینجا باید آن وسیله را نگه داریم ولی باید تلاش کنیم تا مدام نیتمان را تصحیح کنیم، اما اگر چیزی را تهیه کردیم که مورد رضای خدا نیست و نداشتن آن هم به ما ضرر نمی رساند ، فورا باید آن را از وجودمان قیچی نماییم. نگه داشتن آن وسیله و این که اجازه بدهیم محبت آن شی در دل ما ریشه بدواند موجب می شود این ریشه روز به روز محکمتر و محکمتر گردد.
البته منظور این نیست که از فردا خانه ها را خالی کرده و تنها با چند وسیله ضروری زندگی کنیم ولی اگر انسان به این نقطه رسید که داشتن این وسیله در مسیر رضای خدا نیست و انفاق کردن آن بهتر است، باید همان وقت آن را انفاق کند. انسان نباید با خودش فکر کند این کار خیلی سخت است زیرا هر قدمی که انسان به طرف خدا حرکت می کند به همان مقدار شیرینی محبت خودش را به او می چشاند و به همان مقدار مزه محبت به کام او می آید و لذت عمل را حس می کند. پس تلاش کنیم وسایل غیر ضروری را از زندگی خود دور کرده و حاضر باشیم مقداری ساده تر زندگی کنیم .
کتاب « عشق خدا: چرا و چگونه؟» که بیش از هفتاد بار چاپ شده است در کتابخانه تخصصی علوم قرآن و حدیث آستان قدس رضوی موجود می باشد.
