در کتاب «بیست سال امامت: نگاهی به دوران امامت امام رضا علیه السلام» تالیف محمدباقر پورامینی درباره حجت خدا از زبان امام رضا علیه السلام چنین می خوانیم: معتقدیم امام رضا علیه السلام حجت خدا روی زمین اند؛ به گونه ای که زمین هیچ گاه بدون حجت باقی نمی ماند. حجت الهی به چه معناست؟
امام انسانی کامل و به تعبیر دیگر، حجت زمان است. در هر دوره ای، انسانی کامل وجود دارد که حامل معنویت کلی انسانیت است. امامت و پیشوایی و مقتدایی دینی، سند و حجت الهی تلقی می شود و نوعی ولایت است؛ زیرا نوعی حق تسلط و تدبیر و تصرف در شئون مردم است. امام رضا علیه السلام می فرمودند: « زمین از وجود پیشوایی که از ما باشد، خالی نمی ماند.» در سه نمونه زیر، امام به اهمیت حضور حجت خدا در زمین اشاره می کنند:
1. حسن بن علی وشّا می گوید: از امام رضا علیه السلام سوال کردم: « آیا زمین بدون امام باقی می ماند؟ » فرمودند: « خیر» عرض کردم: « برای ما چنین روایت شده است: باقی نمی ماند؛ مگر این که خداوند بر بندگان خشم گیرد.» فرمودند: « باقی نمی ماند که در این صورت، اهل خود را فرو خواهد برد.»
2. سلیمان بن جعفر جعفری گوید: از امام رضا علیه السلام سوال کردم: « آیا زمین بدون حجت باقی خواهد ماند؟» فرمودند: « اگر زمین، حتی به مدت چشم برهم زدنی، خالی از حجت باشد، اهل خود را فرو خواهد برد.»
3. حضرت امام رضا علیه السلام برای مامون چنین نوشتند: « زمین از حجت خدا بر خلق، در هیچ عصری خالی نیست و آن ها عروة الوثقی و ائمه هدی و حجت اهل دنیا تا قیامت اند.»
در اغلب زیارتنامه ها، به چنین ولایت و امامتی اقرار و اعتراف می کنیم و معتقدیم امام دارای علو روح کلی و احاطه روحی در دنیاست و حق تصرف و ولایت دارد. در زیارت می گوییم: اشهد انک تشهد مقامی و تسمع کلامی و تردّ سلامی؛ ( گواهی می دهم که وجود مرا در اینجا حس می کنی. اعتراف می کنم که وقتی می گویم { اسلام علیک یا علی بن موسی الرضا} می شنوی. شهادت می دهم که وقتی می گویم السلام علیک، به من جواب می دهی.) این ها را هیچ کس جز شیعه، برای هیچ مقامی قائل نیست.
