در کتاب « نکته ها از گفته ها: گزیده ای از گفتارهای استاد فاطمی نیا» ذیل عنوان « یا سَریعَ الرِّضا » چنین می خوانیم: در دعای کمیل می خوانیم: یا سَریعَ الرِّضا؛ « ای کسی که زود راضی و خشنود می شوی».
مقام « رضا» از مقام عفو و بخشش بالاتر است.
در دعای دیگری است:
اِلَهی اِن لَم تَرضِ عَنِّی فَاعفُ عَنِّی؛ « خدایا؛ اگر از من راضی و خشنود نشده ای، حداقل مرا ببخش».
رضایت و خشنودی از عفو و بخشش خیلی بالاتر است و با آن تفاوت دارد.
یا سَریعَ الرِّضا یعنی: « ای خدایی که از بنده خود، زود خشنود می شوی». از وقتی بنده توبه کرد و پشیمان شد، خداوند زود خشنود می شود. از آیات و روابات استفاده می شود که هر کس توبه واقعی کند، خداوند تمام آثار گناه را از نفس او پاک می کند؛ بلکه زشتی ها و سیئاتش را تبدیل به خوبی ها و حسنات می کند. یکی از معانی آیه شریفه « یُبَدِّلُ اللهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ»؛ « خداوند گناهانش را تبدیل به حسنات می کند».
احتمالا این باشد که : خداوند بر اثر توبه واقعی بنده و پشیمانی و اصلاح و بازگشت وی، ریشه گناه را در وجود او می خشکاند و درخت گناه را از نفس او ریشه کن می کند که دیگر هیچ میوه و آثاری نداشته باشد و این سعادت بسیار عظیمی است.
کتاب « نکته ها از گفته ها: گزیده ای از گفتارهای استاد فاطمی نیا» در کتابخانه تخصصی علوم قرآن و حدیث آستان قدس رضوی موجود می باشد.
