در بخشی از کتاب « مهربانی ترین آسمانی» تالیف سید مهدی شجاعی چنین می خوانیم: چون هنگام شهادت امام جواد علیه‌السلام نزدیک شد، امام فرزندش علی‌الهادی علیه‌السلام و جمعی از شیعیان خاص و محبّین را فرا می‌خواند.ودایع و مواریث انبیاء را به حضرت هادی علیه‌السلام تسلیم کرد و به دیگران فرمود:« امام پس از من علی است. امر او امر من است. کلام او، کلام من است و اطاعت از او، اطاعت از من اطاعت از خداست.
و سکوت کرد.
یک نفر پرسید« پس از او امام کیست؟»
فرمود:« فرزندش حسن»
یک نفر پرسید:« پس از حسن (ع) امام کیست؟»
اشک در چشمان امام ما، جواد علیه‌السلام جمع شد، بغض گلویش را گرفت ، شروع به گریه کرد و گریه‌اش لحظه به لحظه شدت یافت.
و در میان گریه فرمود:« پس از حسن فرزندش مهدی منتظر و قائم به حق امام است.»
یک نفر پرسید :« یابن رسول‌الله! او چرا قائم نامیده شده است؟»
امام جواد علیه‌السلام فرمود:« به این دلیل که او به امر امامت قیام می‌کند، در آن زمان که یادش فراموش شده و اکثر قائلین به امامت، به وادی ارتداد غلتیده‌اند.»
یک نفر پرسید:« چرا منتظر نامیده می‌شود؟»
امام جواد علیه‌السلام فرمود:« به این دلیل که غیبتش به طول می‌انجامد و مخلصان ، انتظار ظهورش را می‌کشند و تردیدکنندگان به وادی انکار می‌افتند و منکران یادش را مسخره می‌کنند و منافقان به تکذیبش برمی‌خیزند و شتاب‌آلودگان هلاک می‌شوند و مسلمین نیز به ورطة نابودی می‌افتند.»
کتاب « مهربانی‌ترین آسمانی» در کتابخانه تخصصی علوم قرآن و حدیث آستان قدس رضوی جهت مطالعه و امانت موجود می باشد.
