امام صادق (علیه السلام) فرمودند: خواندن قرآن از روى آن، عذاب پدر و مادر را سبک مى کند، اگر چه آنها کافر باشند. (کافى، کتاب فضل القرآن، ح 4)

یکى از راه هاى تکامل روح، سخن گفتن با خداست. تلاوت قرآن کریم و تدبّر کردن در آیاتش، موجب رستگارى در دنیا و آخرت است.

قرائت قرآن غذاى کامل روح است و موجب رشد معنوى و تکامل همه جانبه خواهد بود. در تاریخ عاشورا مى خوانیم، هنگامى که دشمن مى خواست به سوى خیام امام حسین (علیه السلام) حمله کند، امام حسین (علیه السلام) به برادرش حضرت ابوالفضل (علیه السلام) فرمودند: به آنها بگو امشب را به ما مهلت بدهند، زیرا خدا مى داند که من نماز، تلاوت قرآن و دعا را دوست دارم.

همچنین حضرت رضا (علیه السلام) در هر سه روز یک بار تمام قرآن را تلاوت مى کردند، (ترجمه أنوار البهیة، ص 331) و مى فرمودند: اگر سۆال شود که چرا خداوند امر فرمود به قرائت سوره حمد در نماز مى گویم: براى اینکه قرائت قرآن متروک نشود و همواره نمازگزاران با قرآن ارتباط داشته باشند.

در این قسمت بحث را متبرک می کنیم به سخنان معصومان علیهم السلام که در این رابطه وارد شده است:

1. امام على (علیه السلام) مى فرمایند: هر کس روزى صد آیه از روى قرآن به صورت آهنگین و با خشوع و آرامش قرائت کند، خداوند به اندازه آنچه که اهل زمین عمل مى کنند، پاداش در نامه اعمال او مى نویسد. (بحارالانوار، ج 89، ص 20)

2. پیامبر خدا (صلى الله علیه وآله) فرمودند: اى سلمان! بر تو باد قرائت و خواندن قرآن، چون خواندن قرآن کفاره گناهان است و نگه دارنده اى از آتش و امان از عذاب آخرت است و نوشته مى شود براى هر آیه اى که کسى مى خواند، ثواب صد شهید، و به تعداد هر سوره پاداش نبى به او داده مى شود و بر خواننده قرآن رحمت خدا نازل مى شود و ملائکه براى او استغفار مى کنند و بهشت مشتاق اوست و مولاى او از او راضى مى شود، و مۆمن زمانى که قرآن مى خواند، خداوند با نظر رحمت به او نگاه مى کند و بدنش را بر آتش جهنم حرام مى کند و از قبر که بیرون مى آید خداوند خودش و پدر و مادرش را مى آمرزد... اى سلمان! وقتى مۆمن قرآن را قرائت مى کند، خداوند درهاى رحمت را به سوى او باز مى کند و به هر حرفى که از دهانش بیرون مى آید، ملکى را خلق مى کند که او را تا قیامت تسبیح مى کند. (بحارالانوار، ج 89، ص 19)

همچنین حضرت رضا (علیه السلام) در هر سه روز یک بار تمام قرآن را تلاوت مى کردند، و مى فرمودند: اگر سۆال شود که چرا خداوند امر فرمود به قرائت سوره حمد در نماز مى گویم: براى اینکه قرائت قرآن متروک نشود و همواره نمازگزاران با قرآن ارتباط داشته باشند

3. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: خواندن قرآن از روى آن، عذابِ پدر و مادر را سبک مى کند، اگر چه آنها کافر باشند. (کافى، کتاب فضل القرآن، ح 4)

پاداش قاریان قرآن در قیامت

همان گونه که در ثواب قرآن گفته شد، غرض از تلاوت قرآن، تدبر در آن است و تلاوت قرآن، تلاوت کلام خداوند است. قرآن کتابى گرانبهاست که در دنیا موجب رشد و تکامل انسان و در آخرت هم باعث سربلندى و سعادت او مى شود.

در روایت است که قرآن روز قیامت به بهترین صورت هایى که مردم دیده اند، حاضر مى شود.

روایاتی از معصومان علیهم السلام در این باب را ذکر می کنیم:

1.امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: بر شما باد به قرائت قرآن، چون ثواب و درجات بهشت به شماره آیات قرآنى است. در روز قیامت به قارى قرآن گفته مى شود: قرآن بخوان و بالا برو و زمانى که آیه اى بخواند، یک درجه بالاتر مى رود. (وسائل الشیعة، ج 4، ص 842)

2. امام باقر (علیه السلام) فرمودند: فرداى قیامت به قارى قرآن گفته مى شود قرآن بخوان و بالا برو و شمرده و زیبا بخوان، همان طورى که در دنیا مى خواندى، به درستى که جایگاه تو در قیامت، آخرین آیه اى است که در دنیا خوانده اى.(وسائل الشیعة، ج 4، ص 844)

پیامبر خدا (صلى الله علیه وآله) فرموده اند: اهل قرآن در میان آدمیان غیر از پیامبران و رسولان در بالاترین درجه هستند، پس تضعیف نکنید حقوق اهل قرآن را، چون براى آنان نزد خداوند مکانى (بزرگ) است

3. حفص روایت کرده است که از حضرت موسى بن جعفر (علیهما السلام)شنیدم که مى فرمودند: درجات بهشت به اندازه آیات قرآن است. به او گفته مى شود: قرآن بخوان و بالا برو، پس قرآن مى خواند و بالا مى رود.(وسائل الشیعة، ج 4، ص 840)

4. امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: قرآن در بهترین صورت پیش روی قاری قرآن درآید و گوید: بار خدایا! من قرآنم و این بنده مۆمن توست که خود را براى خواندن من به تعب مى انداخت و شب خود را با خواندن من به آهنگ خوش دراز مى کرد و دیدگانش در هنگام نماز شب اشک ریزان بود... سپس به او گفته شود: این بهشت براى تو مباح است، پس قرآن بخوان و بالا برو، پس هر گاه یک آیه بخواند، یک درجه بالا رود.(أصول کافى، ج 2، کتاب فضل القرآن)

5. پیامبر خدا (صلى الله علیه وآله) فرموده اند: اهل قرآن در میان آدمیان غیر از پیامبران و رسولان در بالاترین درجه هستند، پس تضعیف نکنید حقوق اهل قرآن را، چون براى آنان نزد خداوند مکانى (بزرگ) است.(بحارالانوار، ج 89، ص 180)

http://www.tebyan.net