امام، ترجمان قرآن





بی تردید پیامبراکرم (ص) و عترت پاک ایشان که علوم و معارف قرآن در نفوس شریفشان جا دارد و ایمان با سراسر وجودشان آمیخته است ، بارزترین مصداق قرآن ناطق هستند

معارف قرآن را در سه بخش عقاید و اخلاق و احکام می توان خلاصه نمود از آنجا که همه این امور برای سعادت انسان است و باید توسط او فراگرفته شود ، بنابراین اگر کسى از جنبه نظری ، ظاهر و باطن قرآن را بداند و به تفسیر و تاءویل آن آشنا باشد و متشابه و محکم آن را بشناسد و از جهت عملی به همه دستورات قرآن عمل نماید و واجبات و مستحبات و مباحات آن را رعایت کند ، چنین کسى قرآن ناطق و تجسم عینی قرآن است . بی تردید پیامبراکرم (ص) و عترت پاک ایشان که علوم و معارف قرآن در نفوس شریفشان جا دارد و ایمان با سراسر وجودشان آمیخته است ، بارزترین مصداق قرآن ناطق هستند.
لازمه قران ناطق بودن انسان کامل معصوم(ع) این است که در درجه نخست تفسیر درست قرآن و مراد واقعی خدا را از او بجوییم و در درجه دوم همانگونه که بی‌هیچ قید و شرطی از قرآن و خدا پیروی می‌کنیم از او نیز تبعیت نماییم.
قران کریم با توجه به مقام قرآن ناطق بودن رسول خدا ، در آیات بسیاری از مومنان خواسته است در همه امور از پیامبر(ص) اطاعت کنند . از این رو در قریب به بیست آیه ، اطاعت از ایشان را در ردیف اطاعت از خدا آورده است از این دست به آیات زیر توجه فرمایید :
آل‏عمران : 32 قُلْ أَطیعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرینَ
آل‏عمران : 132 وَ أَطیعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ
الأنفال : 1 أَطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ
در آیات دیگری افزون بر رسول خدا ، اطاعت از اولی الامر و پذیرش ولایت مومنان واقعی ـ که به شهادت روایات شان نزول همان امامان معصوم می‌باشند ـ نیز مورد تاکید و درخواست الهی قرار گرفته است . از جمله می توان به آیه 59 سوره نساء) یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ ) و آیه 55 سوره مبارکه مائده (إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ) اشاره نمود .
با توجه به این گروه از آیات می توان گفت از نگاه قرآن ، پیامبراکرم و عترت طاهره ایشان ، قرآن ناطق و مفسران واقعی قران هستند و خداوند فهم کامل قران را در نزد آنان به امانت نهاده است .
عترت طاهره کسانى هستند که بر گویا ساختن قرآن و شنیدن نجواى آن و آگاهى بر باطن پنهان آن توانمندند و مفسران و مترجمان حقیقى قرآنند و بر مردم واجب است که چون قرآن ، به ایشان نیز رجوع کنند. چون این معصومان و قرآن هرگز از یکدیگر جدا نمى گردند.
از این رو حضرت على علیه السلام مى فرماید:
کجا مى روید و چگونه بازگردانده مى شوید، در حالى که عًلًم های استوار و نشانه های آشکار و چراغ‌هاى روشن برپاست؟ چنین سرگردان به کجا مى روید؟ چرا سرگشته و متحیرید، در حالى که عترت پیامبرتان در میان شما هستند و آنان زمام هاى حق و پرچم هاى دین و زبان هاى صدق هستند؟ پس آنان را در بهترین جایگاه قرآن جا دهید و چون تشنگان سوزان بر این چشمه ها هجوم آورید. (نهج البلاغه / خطبه 87)
عترت طاهره علیهم السلام رازهاى نهانى قرآن را مى دانند و بر گویا ساختن آن توانمندند. زیرا جایگاه ایشان نزد خدا همان جایگاه قرآن است . امام رضا (ع) برای بیان این حقیقت قرآنی در یکی از جلسات مناظره با مخالفان ، به آیه 32 سوره فاطر استدلال نمودند. آیه شریفه می‌فرماید :
ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتابَ الَّذینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبیرُ
علم این کتاب را به کسانى میراث دادیم که از بندگان برگزیده ما بودند، لکن بعضى بر خود ستم کردند و عده‏اى راه اعتدال را برگزیدند و گروهى به فرمان خدا در نیکی‌ها پیشى گرفتند، این همان تفضل بزرگ خدا است.
در جلسه اى مامون از حاضران پرسید: معناى آیة ( ثم اورثنا الکتاب الذین اصطفینا من عبادنا ( را براى من تفسیر کنید و بگویید چه کسانی وارثان قرآن هستند ؟ . علما در پاسخ او گفتند: منظور خداوند همه‌ى امت است . مامون گفت : اى ابا الحسن شما چه مى گویید؟ حضرت رضا علیه السلام فرمودند: سخن آنان را نمى پسندم ، بلکه مى گویم : مراد خداى بزرگ از این آیه عترت طاهره اند. ماءمون گفت : چگونه مراد عترت است و همه امت اسلامی مورد نظر نیست ؟ حضرت رضا علیه السلام پاسخ دادند:
اگر امت مراد باشد، باید همه آنان به بهشت بروند. به دلیل فرموده ى خداوند؛ برخى از آنان بر خود ستم مى کنند و برخى دیگر میانه رو و گروه سومى به توفیق الاهى جزو پیشتازان هستند، این است همان تفضل بزرگ . سپس ایشان را در بهشت قرار داد . با توجه به آنکه همه امت به بهشت نمی‌روند پس وراثت تنها براى عترت طاهره است .
سپس حضرت رضا علیه السلام فرمودند:
ایشان کسانى هستند که خداوند آنان را در کتابش چنین مى ستاید: (انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا .( و رسول خدا (ص) درباره ى آنان فرمود: من دو چیز گرانبها میان شما وا مى گذارم ؛ کتاب خدا و اهل بیتم ، این دو هرگز از یکدیگر جدا نمى گردند تا بر کنار حوض نزد من آیند. پس مراقب باشید که پس از من چگونه با این دو رفتار خواهید کرد. ای مردم شما به ایشان علم نیاموزید که ایشان از شما داناترند.

در کلام دیگری حضرت امام رضا علیه السلام در باره تفسیر این آیه (ثم اءورثنا الکتاب الذین اصطفینا من عبادنا( به احمد بن عمر فرمودند :
( الذین اصطفینا من عبادنا ) فرزندان فاطمه علیها السلام هستند ، و پیشى گیرنده به خیرات و نیکىها امام است و نیز میانه رو کسى است که امام را مى شناسد، ظالم به خویشتن کسى است که او را نمىشناسد. (مسند الامام الرضاء ، ج 1 ، ص 366 )

http://quran.aqr.ir/Portal/home/?news/272708