حلول ماه شعبان، ماه میلاد بزرگ اختران تابان آسمان امامت و ولایت مبارک باد
چهارم شعبان - ولادت قمر بنی هاشم (ع)
حضرت عباس، قمربنی هاشم
حضرت عباس، سرآمد زیبارویان بنی هاشم است که لقب «قمربنی هاشم» را برای ایشان گفتند؛ زیرا حضرتش دارای سیما و چهره ای شکفته و صورتی خندان بود و حسن جمال از آن می بارید و نور ایمان در پیشانیش می درخشید.
عباس، فرزند رشید امیرمومنان علی(ع) در سال 26 هجری در مدینه به دنیا آمد. پس از ولادت حضرت قمر بنی هاشم(ع) ام البنین(ع) قنداقه او را به دست امیرالمومنین(ع) داد که اذان و اقامه در گوش او بگویند، حضرت درگوش راست اذان و در گوش چپش اقامه گفت و نام او را به نام عمویش عباس، «عباس» نهاد. سپس دست های او را بوسید و قطرات اشک بر صورت نازنینش جاری شد و فرمود: «گویا می بینم این دست ها یوم طف در کنار شریعه فرات در راه یاری برادرش حسین(ع) از بدن جدا خواهد شد.» در خصال شیخ صدوق نیز آمده است که وقتی امام سجاد(ع)، عبیدالله فرزند حضرت عباس(ع) را مشاهده کرد، اشک هایش جاری گشت، آنگاه فرمود: «همانا برای عموی ما عباس، نزد خداوند تبارک و تعالی منزلت و جایگاهی است که تمام شهیدان در روز قیامت به آن غبطه می خورند.» (خصال شیخ صدوق،68)
منبع: داستانهایی از زندگانی حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام/ علیرضا کربندی؛ ویراستار: زهرا رهبرنیا.- مشهد: دامینه: واسع، ۱۳۹۰
